Your life is worth it - Suicide Prevention

Ten eerste, Quizlet heeft mijn quiz eraf gehaald omdat het zogenaamd niet bij de categorie quizzen thuis hoorde ._. dus heb ik hem hier moeten plaatsen.
Waarschijnlijk krijg ik niet zoveel reactie als op mijn quiz, maar dat maakt me niet uit, want het gaat om het verhaal.
Dit verhaal is oorspronkelijk Engels, maar ik heb hem naar het Nederlands vertaald c:
Ten tweede, ik zeg dit allemaal niet zomaar, ik heb vanalles meegemaakt (en nu maak ik nog steeds heel veel mee). Ik ben al 2 jaar depressief, ik snijd mezelf en vecht tegen anorexia & bulimia. Ik heb 5 keer zelfmoord geprobeerd te plegen, maar dat is (helaas) niet geluk. Heel vaak had ik gewild dat er iemand voor me was, en dat iemand wil ik voor jullie zijn. Als je je ooit suicidiaal voelt, lees dit dan opnieuw en opnieuw, en opnieuw, en realiseer dan hoeveel mensen je wel niet gaan missen als je weg bent. Nou ja, hier is het verhaal.

Per jaar plegen er ongeveer 36.500 tieners zelfmoord, omdat ze gepest worden, zich niet goed genoeg voelen of erg depressief zijn.

Zelfmoord kan misschien de enige oplossing lijken omdat alles om je heen shit is maar..

DAT IS NIET ZO.

Je hebt een kans om dingen beter te laten worden, als je zelfmoord pleegt dan heb je die kans niet meer.

Denk eens aan wat er gaat gebeuren als je zelfmoord zou plegen? Zet je even in de situatie:

Je komt als gewoonlijk weer uit school en bent weer doodop na heel de dag met dat masker oplopen. Je ouders zijn nog op het werk en dus storm jij je kamer binnen en barst in tranen uit. Het is gewoon teveel allemaal, je weet gewoon niet meer wat je moet doen. Waarom zou je überhaupt uit je bed stappen in de ochtend? Het heeft toch geen nut meer voor je.

Elke dag word het erger en erger, elke dag gaat er een stukje van je dood, tot dat de dag komt dat het teveel is.

Je pakt je mesje weer en snijd je voor de laatste keer; het bloed spat er zoals gewoonlijk weer vanaf.

Dan loop je naar de badkamer toe en pakt het doosje pillen die in de medicijnen doos zitten. Voor de laatste keer kijk je om je heen, de tranen rollen over je wangen heen. Zonder ook maar een beetje moeite stop je al de pillen in je mond en met behulp van wat water slik je ze door.

Het is over.

Opeens krijg je een spijt van wat je zojuist gedaan hebt en begin je nog harder te huilen. Je denkt aan je ouders, je vrienden, je verleden. Het liefst zou je nu in de armen van je moeder willen zitten, weer als een kind van 5 jaar oud, maar het is nu te laat, je gaat dood.

Alles word wazig en dan.. Dan ben je dood.

Je zal denken dat het daar stopt, dat het verhaal hier nu stopt, nee. Het verhaal gaat door.

Na een uur of twee komt je moeder weer thuis en roept dat ze weer thuis is. Ze krijgt geen antwoord dus loopt ze naar je kamer toe, daar ben je niet. Terwijl ze door de gang loopt ziet ze dat de badkamer deur open is en loopt naar binnen.

De beker die ze in haar hand heeft valt in duizenden stukjes op de grond, maar zij denkt alleen maar aan jou, jou levenloos lichaam die op de vloer ligt. Ze knielt naast je neer en begint te huilen. Ze word gek van de pijn, van de gedachte dat ze jou nooit meer zien kan. Haar kindje is er niet meer, en zo is haar ziel ook gebroken. De ambulance komt, maar iedereen weet dat het te laat is.

Je vader belt je school op, de mentor komt je klas binnen en kondigt het trieste nieuws aan.

Je beste vriendin rent de klas uit en is geschokt, langzaam valt ze neer. Er komen geen tranen uit haar ogen, ze kon alleen maar schokken. Je beste vriendin heeft 4 keer zelfmoord probeert te plegen, maar het lukte haar in tegenstelling van jou niet, en dat vond ze nog veel erger. Ook het populaire meisje die je altijd uitscheld is nooit meer dezelfde geweest; ze heeft eet problemen en haat zichzelf nu. De/het jongen meisje die je leuk vond maar je nooit zag? Hij houd van je, maar heeft nooit de kans gehad om het je te vertellen.

Je familie valt langzamerhand uit elkaar. Je vader is aan het overwerken om zijn pijn weg te stoppen. Je moeder is in een diepe depressie gevallen en komt haar bed niet meer uit. Je broertje/zusje weet waarom je dood bent gegaan, hij begint zich te snijden omdat zijn voorbeeld weg is, zijn lieve zus/broer.

Op je begrafenis komt zowat heel de stad. Ze kende je allemaal als het vrolijke meisje met de grote glimlach, niemand weet wat je achterhield. Niemand zal je ooit vergeten, je blijft altijd in de geschiedenis van je familie, je school en de mensen die je gekend hebben. Jij hielp iedereen, en iedereen hield van je.

Als je zelfmoord pleegt maak je het alleen maar erger, voor jezelf en voor de mensen om je heen. Er zijn echt mensen die van je houden! Geloof het! En als je echt alleen bent; herinner jezelf dat ik altijd klaar sta om met je te praten, of je te helpen. Je bent perfect op je eigen manier. Je hoeft niet heel mager te zijn om mooi te zijn, bochten maken meisjes vrouwelijker. Je bent niet gehaat door iedereen, echt niet.

You are worth live.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen