The day after or the day before?
Vandaag had ik echt geen energie om ook maar iets uit te voeren. De enige voor wie ik wellicht de gezelligheid van mn joggingbroek in combinatie met m'n bank voor zou verlaten is S. Maarja dat grapje ging ook niet door. Ik geef hem geen ongelijk en ik ben niet boos en ik vind het niet erg, ik vind het alleen jammer. We zouden eigenlijk even elkaar zien, vooral aangezien ik hem al bijna een week niet heb gezien, en ja dat is lang, en omdat ik over 4 dagen vertrek naar Frankrijk voor 2,5 week.
Maar hij kreeg de kans om naar de beste dj's ter wereld te gaan, dus dan laat ik hem daarheen gaan. Belachelijk ook meiden die over zoiets moeilijk gaan doen. Hij kan toch ook morgen nog wat met me doen? Wil hem gewoon echt nog zien voordat ik 2,5 week weg ben..
Begrijp me niet verkeerd: ik heb echt zin in mijn vakantie, maar het is nog zo pril (oude mensen woordjes gebruiken, jottem) tussen mij en S. dat ik bang ben dat alles anders is tegen de tijd dat ik terug ben. Wat nou als hij iemand anders ontmoet in de tussentijd? Wat nou als hij me gewoon niet mist? Ik hoop dat hij op z'n minst voordat ik wegga zegt dat hij me leuk vind, of van me houdt of iets dergelijks. Ik heb dat nou eenmaal nodig, die bevestiging. Een soort DTR, Define The Relationship. Ik wil gewoon weten wat het nou is tussen ons en wat hij nou precies voor me voelt en van me wilt. Hoogstwaarschijnlijk is het helemaal niet nodig dat ik me hier zorgen over maak, net zoals hij zo vaak zegt: Don't worry babe. Waarschijnlijk is het voor hem gewoon vanzelfsprekend dat hij me leuk vindt en in de toekomst wat met me wilt. Hoop ik tenminste. Voor hem hoeft dat waarschijnlijk nieteens gezegd te worden, zo vanzelfsprekend is het. Hoop ik.
Maar goed, omdat het vandaag niet door gaat ga ik dus morgen wat met hem doen, gewoon de stad in. Maar ik hoop wel dat het leuk wordt, en ik hoop ook dat ik hem behalve morgen ook zeker nog een keer zie voordat ik op vakantie ga. Ik wil gewoon nog 1 keer naast hem in slaap vallen, voor ik weg ga. Nog 1 keer hem horen zeggen dat hij me mooi vindt, en voor het eerst horen dat hij me wel echt echt leuk vindt.
Gister was ik dus uit, vandaar dat ik nu zo dood ben, maar ik hoop dat ik me morgen wel beter voel, want ik wil S. zien. Snel en lang. Gister wilde ik hem eigenlijk ook nog even zien, we waren beiden in de stad dus het kon makkelijk. Maar 2 dingen hielden mij tegen: 1. Ik wil niet partycrashen als hij uit is met zijn vrienden. Hij moet dat ook gewoon kunnen doen en omdat er dus nog niet echt een DoTR (Definition of The Relationship) is, vind ik het een beetje eng. 2. Ik had een sagerijnig verschrikkelijk irritant kind mee op stap. Ik dacht we maken er een gezellig avondje uit van, maar nee dat heeft zij compleet verpest. En maar zeiken en maar zeiken. En ik maar dansen en haar negeren.
Lang leve redbull en het Oost-Indisch doof zijn onder controle hebben.
Er zijn nog geen reacties.