Another blog

Hey! heeft iemand Warm Bodies gezien? Ik vandaag, en ik ben nu al geobsedeerd met die film
Hier is dus weer een verhaal, deze keer over zwemles. Lach me niet uit, alsjeblieft?

De Rampzalige Zwemles

Laat ik het zwembadsysteem bij ons even uitleggen.
Groep 1 – het witte bad
Groep 2 – het groene bad
Groep 3 – het rode bad
Groep 4 – het blauwe bad
Groep 5 – het oranje bad
A-diploma
B-diploma
C-diploma
Reddingszwemmen
(ik vond het systeem niet leuk, want toen wilde ik altijd dat alle kleuren op de volgorde van de regenboog stonden. – . – geen wonder dat ik geen vrienden had.)

Ik was rond de 6-7 jaar toen ik naar het blauwe bad mocht. Normale kinderen zouden dit geweldig hebben gevonden, weer een stapje dichterbij het A-diploma! (na het A-diploma mocht ik van zwemmen af, want ik haatte zwemmen)
Ik vond het vreselijk. Waarom? De badmeester van het blauwe bad. Ik had al een paar keer meegedaan met zijn lessen, en hij was De Duivel Zelf. Geloof me. Wat een rotkerel.
Schreeuwen tegen kleine kindjes, moeilijk doen als je een slag niet perfect deed, en we moesten altijd baantjes zwemmen. Dodelijk saai.
(hij had trouwens ook een pedosnor -en baard, maar dat terzijde)
Dus, toen ik hoorde dat ik (en twee andere meisjes die zich kapot geneerden voor mij) daar heen moest, schopte ik een enorme scène. Echt enorm.
Ik begon te schreeuwen en te krijsen dat ik niet naar het blauwe bad wilde, en ik heb die man geschopt, en volgensmij ook gezegd dat hij een lelijk hoofd had, maar dat weet ik niet zeker. Het was nogal hectisch. Uiteindelijk duwde die man me het water in – met kleren en al – “om af te koelen.”
Dus ik watertrapte naast die rij andere kinderen in het blauwe bad, en ze keken me allemaal met hele grote ogen aan. Ik herinner me een redelijk dikke jongen die tegen me zei: “Als je moeder weg is moet je tien minuten watertrappen.”
Hij zei het niet gemeen, ik denk dat hij me wilde waarschuwen voor de badmeester.
Toen trok mijn moeder me uit het water. Ze keek heel boos naar De Duivel. Die had het niet door, of misschien wilde hij het vuur nog een beetje opstoken. (ondertussen was ik nog steeds aan het krijsen dat ik niet wilde en dat die man gemeen was)
In ieder geval, hij zei tegen mijn moeder (zei zij later tegen mij, ik was te druk met krijsen: “Krijg jij d'r maar in d'r badpak, ik zorg wel voor de rest.”
Dat was de druppel voor mijn moeder. Ze sleurde me het zwembad uit, en zorgde dat ik een andere zwemleraar kreeg. Ik hou van mijn moeder.
Iedere keer als ik het hierover heb met haar, zegt ze “Je had groot gelijk! Die man was een eikel.”

En dat was het verhaal van mijn rampzalige zwemles.

*snikt ontroerd*
prachtig. Niet.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen