Omdat ik het had beloofd

Hey! Ik ben RandomnessXx, en dit is mijn tweede blog. <-- nutteloze info *derp*
Ja, ik heb gisteren ook gepost maar ik had beloofd dat als er een reactie kwam dat ik weer zou posten. Dus *tromgeroffel*

Het verhaal van deze keer:
Lemon-Lemon (of de Wiskunde-ramp)

Het begon allemaal op een vrijdagmorgen, het eerste uur. We hadden Bio, en, omdat ik het hier nog niet eerder over heb gehad (duh, dit is mijn tweede blog) moet ik een paar dingen uitleggen.

#1. Meneer Elzelakens is gestoord. (nee, dat is niet zijn echte naam, die is nog vreemder, geloof me.)
#2. Bio is leuk omdat we spelletjes mogen doen.
#3. Een lijst moet minstens drie punten hebben. Dat weet iedereen.

Dus, die vrijdagmorgen waren we allemaal moe van een hele week school en we gingen dus een spel doen. Lemon-Lemon.
Het idee was: Meneer Elzelakens deed gewoon de les terwijl wij in een kring op onze stoel zaten. Zodra hij Lemon-Lemon zei, stond iedereen op om een nieuwe plaats te zoeken, en daarna ging de les gewoon door alsof er niets gebeurd was (Echt waar! Geloof me!)
Aan het eind van de les zei hij tegen ons dat we het tijdens andere vakken moesten proberen. Het volgende vak was Nederlands en mevrouw de Jong vond het allemaal goed. Ze vond het zelfs grappig!
Dus, stom als we waren, probeerden we het onder wiskunde. We spraken af dat Rick Lemon-Lemon zou zeggen, maar blijkbaar durfde hij niet meer in de les, want uiteindelijk was het Cas die het zei.
De helft van de klas bleef zitten (schijterds) maar de rest veroorzaakte al genoeg chaos om Mr. Clinton compleet over de rooie te laten gaan. We kregen een ellenlange preek over Respect Voor De Leraar en Waar Gaat Het Heen Met De Wereld en De Les Gaat Niet Verder Voor Ik Weet Wie..
Arme Cas. Niemand nam het hem kwalijk dat hij niet zei dat hij Lemon-Lemon had gezegd.. Mr. Clinton was echt ánstaanjagend. Hij zei een paar Engelse woorden die wij niet kenden, maar Alice vertrok haar gezicht dus ik wist dat hij iets ergs zei. (Alice komt uit Engeland, en Mr. Clinton ook.)
Uiteindelijk zaten we daar nog een half uur voor iemand eindelijk zei dat Cas het had gedaan. Quinten. Vuile klikker De rest van de week gaf iedereen hem vuile blikken, want we hadden allemaal medelijden met die arme Cas. Hij kreeg een preek van Mr. Clinton en later ook nog een van mevrouw Asmel, die trouwens ook iets zei over klikken en het vertrouwen in de groep. Die zit, Quinten!
Gelukkig kreeg Cas geen straf, en Mr. Clinton overdreef gewoon heel erg. Het was maar een geintje!
Later hebben we dit nog verteld aan meneer Elzelakens. Hij keek ons aan alsof we gestoord waren en liep daarna mompelend weg. In de les. Ik dacht dat ik nog iets hoorde als: “Tijdens wiskunde, nondeju wat een idioten”, maar dat kan ik me ook verbeeld hebben.
En zo, Ploppertjes van me, liep alles tóch nóg goed af...

Bye!

Ps. Ik weet niet wanneer ik weer post, maar als ik er zin in heb ga ik schrijven (toevallig heb nu zin om te schrijven) en dan zie ik wel wanneer ik het post.
xx

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen