Verslag 14,06,08 & 13.07.08
Nou, daar gaan we dan. Bereid je voor op het ergste, want já het is nu eindelijk zo ver.. Ingepingetringelinge *kuch* gaat een verslag(je) schrijven over 14.06.08 en natuurlijk 13.07.08..
Daar gaan we dan..
14.06.08
M'n wekker ging om 7 uur (heel interessant, I know ). Ik natuurlijk snel mn bed uit en alles, ubersnel aankleden, nog nooit in mn hele leven zo snel mn makeup erop gegooid, maarja t was ook wel éindelijk 14 juni. De dag dat ik ze voor het eerst in het echt zou zien. De dag dat ik voor het eerst een Tokio Hotel concert ging meemaken!
[ Omdat het alweer een tijdje geleden is weet ik niet alles nog precies dus gaan we maar even door naar toen Roos kwam 
]
Het was rond kwart voor 9. Om 9 uur zou Roos er zijn en zouden we kunnen vertrekken. Ik liep al een halfuur niks te doen en minuten af te tellen, en dus liep ik maar eens naar buiten. Ik ging op het klimrek staan, en wachtte. En wachtte, en wachtte. Ik was het zat, en rende weer naar binnen, waar ik zag dat het al 9.01 !!!! was. Ik weer naar buiten, de hele straat doorrennen, maar geen auto met Roos.
En toen, rond 9.10 was roos er! Dus ik dacht: Oke hup auto in, dag mama, vertrekken. Maar nee, praten, praten, naar de wc, praten. En uiteindelijk zaten we om 9.30 ( of later ) in de auto.
[ In de auto was het natuurlijk th luisteren, hyper doen, kotsmisselijk zijn, tralalalaaaa.. ]
Na lang rijden [ was volgensmij niet eens zo heel erg lang ] waren we eindelijk bij de parkeerplaats. Nog zenuwachtiger, misselijker, hyperder ( yeah, mooi woord ) dan we al waren, gingen we de weg naar het goffertpark zoeken. Ondertussen belde Astrid ( bokt ) me, over waar ze stonden enzo, en Roos en ik renden t laatste stukje.
We sloten aan bij de rij, die nog bestwel meeviel, en het wachten kon beginnen.
[ Tralalaaaa, niet boeiend dus ]
Na ongeveer 9 en n half uur wachten ( jaja ^^ ) gingen de deuren open en konden we naar binnen. We hadden van te voren afgesproken aan Georg's kant te gaan staan, dus we begonnen als gekken te rennen. ( Zie het voor je, Roos, ik en mn moeder keihard over dat veld heen.. )
We stonden in het 2e vak, bijna bij het hek.
T was 5 uur, het zou beginnen. Naja, de voorprogramma's. Dus oke, die speelden, verder niet veel op gelet, want daar kwamen we immers niet voor. Niet dat het slecht was of dat ik nu haat aan ze heb ofzo, maar op dat moment waren we zó zenuwachtig en dood en hongerig enzo, dat je er niet heel veel meer van meekreeg.
En ja, honger hadden we, ik in ieder geval. Ik had superlang niks kunnen eten van de zenuwen, en als je dan ineens n pizza voor je neus krijgt dan ben je wel even in heaven.
[ naja goed, wachten wachten wachten ]
Tot om 8 uur TOKIO HOTEL opkwam en toen kon het eindelijk beginnen. Ik al helemaal dood na 1 liedje meedansen/zingen/bleren, was natuurlijk ook weer erg slim van me. Maargoed, we waren er, we zagen tokio hotel, hadden misschien niet de beste plaatsen, maar toch voelde het alsof je vooraan stond, en mijn dag kon niet meer stuk. Onder het concert was het gewoon zingen zingen zingen, en Roos keek me té vaak aan met zon blik van: "Oke Inge, gaat alles nog wel goed met je ?" En toen, ja toen, was het afgelopen/klaar/finito. Echt het was zo kort, voor mn gevoel had ik echt maar 5 minuten TH gezien en voor de rest voorprogramma..
Maargoed, in ieder geval, Roos en ik hadden eindelijk ons eerste concert meegemaakt, mét de übergeweldiggelukte bellenblaasactie en t was gewoon GEWELDIG. gewoon iets, dat we nevernooit meer vergeten! Al was het nog zo kort, Roos en ik hadden ze gezien, hadden een TH-concert meegemaakt, en onze dag kon niet meer stuk!
13.07.08
Tja, 13 juli , Werchter Boutique, deze Zondag.. Laten we maar beginnen dan..
M'n wekker ging rond 6 uur ( ja dat weet ik zelf niet meer zeker, begin beetje dement te worden
). [ orgineel begin weer ]Ik kleedde me weer supersnel aan, makeup op, blablabla gedoe. Ik naar beneden, was mn papa daar al broodjes aan het smeren. Naja goed, stress dit stress dat, spullen kwijt, al het gezeik weer. Om kwart voor 7 de deur uit, richting Anne-Roos. Om 7 uur bij Anne-Roos, Anne-Roos en haar moeder de auto in, en de reis naar Werchter kon beginnen. ( 2 uur )
Maargoed, 2 uur in de auto was toch niet zo lang als we dachten, maarja wat wil je, als je Anneroos en Ingeborg met skittles op de achterbank zet.
Nagoed, wij eindelijk daar, rond half 9 ( jaja snel gereden ofzo ) en we gingen op zoek naar een parkeerplaats. Toen we die hadden, gingen we lopen, lopen, lopen, tot we bij de rij waren. Of wat je een rij wilt noemen. Het verbaaste ons echt hoe weinig mensen er waren, maar des te vrolijker gingen we zitten. Wachten, wachten, wachten. Maargoed, 11 uur gingen de deuren open, dus t stelde eigenlijk niks voor. Ondertussen gezellig mensen kijken en zenwachtig zijn, ook al vielen die zenuwen ook best wel mee.
Goed, deuren open, yeah, Duwen duwen duwen. Erdoor!
Geen tassen-controle wtf wtf wtf. Lekker veilig weer. Maargoed, de organisatie was toch al zo lekker, om me heen allemaal huilende meiden ( en terecht ) vanwie de kaartjes werden afgewezen oderzo. Hoe bedoel je dom/gemeen/waarslaatditop-gezeik.
Maargoed, wij waren binnen, en zie het maar weer voor je, Anne-Roos, Ik, Mijn moeder & Anne-Roos haar moeder rennen yeah.
Maarja, ik met mn instinct ren dus weer automatisch de rechterkant op ( wat ik dus echt niet in de gaten had ) terwijl we hadden afgesproken aan Tom's kant te gaan staan. Maarja, we hadden nu n goede plek, lekker vooraan, dus we bleven gewoon staan. [ rijmt rijmt rijmt ]
De plek: En weer t zelfde gelul, het lijkt veel verder weg, en dit was de plek aan het begin, later stonden we meer naar achteren.
[ Foto staat hier niet, ik stond helemaal vooraan, met 2 mensjes voor me. Und aan de rechterkant. ]
En toen kon het beginnen. Maarja, het was geen th concert, het was een festival, dus eerst nog Milow & Zornik overleven. Haha, nee het was goede muziek, eerlijk waar, maarja net als de keer ervoor, zenuwen, vermoeidheid, en je wacht op Tokio Hotel.
Maargoed, gelukkig was er een klein schattig iemand [ Ja Anne-Roos ik hou al op
] waar fotos van gemaakt konden worden.Toen begon Tokio Hotel, natuurlijk allemaal leuk enzo, maar het was engels. En tja, hoe leuk ik th ook vind, dat engels went nooit, die teksten ken ik niet goed uit mn hoofd, het klinkt láng niet zo leuk als het duits en het is gewoon niet 100% Th. Dusja balen. Maar dat viel ook wel weer te verwachten. Maarja, dat was niet alles, dan het podium, ik heb Gustav helemaal niet kunnen zien, omdat er zon vaag blokding stond. En daardoor (volgensmij) stonden ze ook meer naar links, dus ik zag ze minder goed, en natuurlijk, zoals verwacht, stond meneertje Bill Kaulitz weer eens zo ongeveer de hele tijd aan de andere kant
Dusja, laten we het erop houden dat ik ze beter ken, veel beter, en dat we dit maar een beetje vergeten. En dan de hoogtepunten..
De 2 duitse nummers Reden & Wir sterben niemals aus en natuurlijk dé momenten dat heer Listing voor mn neus stond te bassen . Kijk dát had ik 14 juni dan weer niet, hehe.
Maargoed, al met al viel dus te zeggen, dat ik 14 juni veel beter vond, ik nu 13 juli de organisatie zwaar bagger vond, het optreden ook niet alles, maar dat Georg überlekker was
Je kan ook niet ales hebben he! ^^ En tja, nu komt er een nieuw album aan enzo, dus we gaan wel zien wat er komt In ieder geval, hoop ik er volgende keer weer bij te zijn
Verder bleven we na th nog tot ongeveer t midden van t optreden van The crowded house, en daar had ik ook geen problemen mee ofzo. Anne-Roos en ik vermaakten ons wel, met bier halen, mensen kijken en lullen over fans
En goed, daarna nog even de macdonalds in, hoort erbij natuurlijk en in de auto weer kloten met onze oude vertrouwde skittles
* Anne-Roos heeft alle Tommen op ^^ *
Er zijn nog geen reacties.