Page 2 of 365
Nieuwjaar is iets waar ik me aan erger.
Niet alleen omdat de eenzame, depressieve mensen of de armen er niets aan hebben om het te vieren, maar ook omdat het eerder een nieuwe kans is voor mensen om hoop op te bouwen om uiteindelijk aan het einde van het jaar er slechter uit te komen.
Als je zo graag wil aftellen voor een kersverse mogelijkheid, kan je net zo goed de dagen vieren, zelfs de uren of minuten als je de lat hoog wil leggen. Maar daar zou iedereen je maar raar voor bekijken. En het is ook niet zo evident om iedere nacht wakker te blijven tot de laatste seconde van die kans en iedereen weer af te gaan voor een nieuwjaarskus. Elkaar te besmetten met goede voornemens die men al heeft opgegeven voor ze eraan begonnen zijn. Ze weten dat ze dat jaar ook weer niet halen.
Nieuwdagskus zou ook niet aanslaan om het woord van tweeduizendzoveel te kunnen zijn. Het lijkt nergens naar.
Het meest storende aan Nieuwjaar maar vooral Oudjaar is dat mensen zo een makkelijk excuus hebben om zichzelf te bezatten, om iedereen die ook maar iets aantrekkelijk is te verenigen met onze eigen (al bezette) lippen, en voor de kinderen, je ouders kunnen uitlachen als ze domme dingen doen omdat ze dronken zijn en te giechelen met andere leeftijdsgenoten over hoe laat het wel niet is en dat je nog nooit zo lang bent opgebleven. Dan maken ze ruzie want ze willen allemaal bewijzen dat ze beter zijn door te verzinnen hoe ze ooit één keer wel langer dan dit zijn wakker gehouden.
Je moet toch al iets grondig fout gedaan hebben wanneer je zoveel nieuwe kansen wil grijpen. Maar neen hoor, men weet gewoon dat er opnieuw een jaar komt waar ze alles beter kunnen doen, dus het hoeft nu nog niet. Het kan altijd volgend jaar nog. Ze denken dat het verder helpt terwijl het je enkel tegen houdt om echt beter te doen.
Voor de kinderen en jongeren is er niets beters, want hé, weer een centje bijverdient om zomaar even te bestaan.
En het ergste is dat ik er zonder schaamte aan mee doe.
Er zijn nog geen reacties.