Extra over #139.
Eerst en vooral een taalkundige verwarring de wereld uithelpen:
“Straks kunnen we breken” = breken in de zin van instorten, ons laten gaan, als een hoopje levenloosheid neer gaan vallen. Ik had geen idee dat dit opgevat zou worden als ‘breken met iemand’. Ik had er niet eens bij stilgestaan, maar bekijk het dus liever vanuit de andere context. Ik heb Bill’s karakter toch nooit zo neergezet dat hij zoiets zou zeggen? Nee toch?
Ik moet toegeven dat ik niet verwacht had dat jullie zo direct Bill zouden bestempelen als grof. Vandaar dat ik niet anders kan dan hier verder over uitweiden, omdat ik me nader wil verklaren en zijn handeling en woorden nader wil verklaren.
Ik had helemaal niet de intentie het tafereel zo grof te laten overkomen, integendeel zelfs. Ik zie het eerder als Bill die hard is voor zichzelf, die door de brief is leeggezogen aan energie en het niet kan opbrengen Chaya recht aan te kijken, omdat hij weet dat hij dan meteen week zal worden en als een hoopje in elkaar zal storten.
Misschien moeten jullie hem even proberen te begrijpen? Hij heeft net ontdekt dat zijn zielsverwant al maandenlang iets verborgen gehouden heeft en dat zijn bloedeigen tweelinghelft het wel wist. Dat zorgt zowel voor gevoelens van woede, pijn en teleurstelling. Aan de andere kant is Chaya ziek en zijn er naast deze gevoelens ook gevoelens van medelijden, liefde, angst. Staat niemand van jullie er bij stil dat hij ook boos op zichzelf kan zijn?
Bill handelt dus zo, omdat hij ergens kwaad is, maar ook omdat hij met alle andere gevoelens die hij heeft niet overweg kan. Hij beseft dat ze een interview voor de boeg hebben en hij neemt het zekere voor het onzekere. Hij doet bot en kil om zo wat tijd te winnen innerlijk re recupereren. Als hij zichzelf meteen zou laten meeslepen door zijn gevoelens, dan zouden ze er niet meer toe in staat zijn een interview af te leggen of af te gaan zeggen. Enige professionaliteit zou sowieso uitgesloten zijn. Bovendien is hij écht aangedaan van alles. Hij voelt zich gevangen en alles is beklemmend rond hem. In feite wil hij gewoon even alleen zijn en nadenken, maar dat kan niet. Hij kan niet zomaar zich omdraaien en weglopen. Hij beschermt zichzelf gewoon voor zijn echte emoties door zo te doen. Plus, het blijft nog altijd valentijn, een extra dolk door het hart.
Als laatste wil ik dat jullie je afvragen wat jullie zouden doen. Zijn jullie ook niet zo als iemand jullie plots confronteert met een kwetsende waarheid die als een baksteen in je gezicht aankomt? Hebben jullie dan ook niet de neiging even weg te lopen van alles en iedereen, om gewoon even alleen met jezelf te zijn om alles op een rijtje te zetten? Puur om alle andere emoties uit de weg te gaan doet Bill zo. Niemand zou toch in staat te zijn puur rationeel te zijn of onmiddellijke vorm van acceptatie te vertonen. Er gaan duizend dingen door Bill’s hoofd, dat kan ik jullie verzekeren. Hij moet ze alleen nog even verdringen.
Dat is hoe ik het zie, maar ik geef toe dat ik niet echt aanwijzingen neergeschreven heb daartoe. Ik had meer kunnen gevoelens kunnen beschrijven, maar het is net door mijn ‘kilheid’ en ‘afstandelijkheid’ dat de emotie duidelijk wordt. Dat hoopte ik toch. Het is tegengesteld, dat weet ik, maar het is wat tussen de regels verborgen zit. Zo heb ik zijn karakter niet neergeschreven. In ieder geval, de reacties deden me even twijfelen of ik het stukje zou moeten herschrijven aan het stukje. Vandaar dat ik uitleg wou geven.
En trouwens, Liefde gaat niet zomaar over.
Reageer (2)
Je mag dat deeltje zeker niet herschrijven! Hij was juist goed zo. Ik had er ook totaal niet aan gedacht dat Bill daarmee zou kunnen bedoelen dat hij het uit wilde maken.
1 decennium geledenEcht gewoon niet. Dat lijkt me ook niks voor hem in jouw verhaal. Zoals je al zei, zo heb je zijn karakter niet neergezet.
En het is inderdaad zo dat door de afstandelijkheid van Bill, zijn emoties eigenlijk alleen maar duidelijker naar voren komen. Dus als je dat gaat veranderen, dan ga ik je slaan. Want het is nu gewoon goed. Punt.
<3
We hebben samen al gepraat over dit onderwerp en ik kan je nogmaal zeggen dat je, je stukje niet moet herschrijven. Het klopt dat het anders begrepen kan worden dan je zelf bedoeld had maar de emoties er omheen maakt het toch begrijpelijk.
1 decennium geledenIk kan uit eigen ervaring vertellen, dat als je hoort dat iemand waar je heel veel van houdt ongeneeselijk ziek is, er heel veel emoties door je heen gaan. Je bent ontzettend kwaad, op die persoon en op jezelf. In mijn geval was het mijn moeder. Toen ik 14 jaar was brak ze haar arm en moest ze naar het ziekenhuis. Daar hoorde ze dat ze een hele rare breuk had en dat er iets om de breuk heen zat. Het bleek een tumor te zijn en dat het ook al uitgezaaid was naar haar heup. Het was goed te verhelpen en in het ergste geval zou zijn dat ze haar arm moesten amputeren.
Twee weken later kon ze al niet meer lopen en toen ze terug naar het ziekenhuis ging bleek dat haar heup uit elkaar geklapt was en dat dat niet meer te verhelpen was. Ook was het door haar gehele lichaam uit gezaaid te zijn en had ze nog maar 2% kans om het te overleven. De kanker die ze had, was zo ontzettend agressief! Door een sterk hart heeft ze het in totaal 3 maanden vol gehouden maar het was echt verschrikkelijk om aan te zien! Je wilt helpen en zorgen dat ze weer beter wordt maar dat gaat niet! Het maakt je machteloos en zo moet Bill zich vast ook voelen.
Hij wil haar beter maken, haar gelukkig zien maar dat gaat niet! Het staat vast en zeker dat hij instort! Het gaat gebeuren in de auto en ik hoop van harte dat Tom er nu zal zijn voor zijn broertje! Hoe moeilijk het voor hen ook moet zijn. Bill zal kwaad, nee woest zijn. Verdriet tonen en van binnen helemaal kapot gaan. Zijn ogen zullen een tijdje niet meer twinkelen maar ik hoop van harte dat hij er voor haar zal zijn, voordat het te laat is. Maar Bill kennende zal dat wel gebeuren! Liefde gaat niet zomaar over en wat ik allemaal al gelezen heb, houdt hij onvoorwaardelijk van haar en niet voor niets heeft het lot hen samen gebracht!
Sorry voor mijn lange gebrabbel maar dit moest ik even kwijt. Ik kan nog wel een uurtje doortypen, maar ik denk dat je daar niet veel wijzer van gaat worden. Je snapt mijn punt zo ook wel en nogmaals we hebben er al over gesproken, dus je wist het eigenlijk al!
<3.