ik heb gewoon iemand nodig dat naast me komt zitten en mij probeert te overtuigen dat alles wel goed komt
iemand die luistert naar mijn stilte en rustig die doorbreekt
ik weet dat je wilt dat ik mijn scherp voorwerp afgeef, maar dan neem ik gewoon het volgende
van duimspijkers, naar potlood, van potlood naar pen, van pen naar papier, van papier naar nagels, naar vingers, naar muur...
je kan mezelf niet van me afnemen, dus waarom zou je dat ene voorwerp waaraan ik vaak kan weerstaan dan wel van me afnemen, ik probeer je alleen uit te leggen dat het geen zin heeft, het heeft geen zin om alles weg te nemen, om zelf weg te gaan, je laat me alleen, je versterkt de rede waarom ik kras, ik wil die eenzaamheid niet voelen
sorry hiervoor:
DOOD
ik wil gewoon iemand om mee te praten
iemand dat er voor me is en me niet alleen laat
zo iemand die er nooit is geweest voor mij

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen