De ochtend in "LinStad"
De regen tikt op de ramen. Buiten is het koud. Niemand is daar. Niemand durft om nu daar nog rond te lopen tussen die dronken jongeren die daar maar blijven hangen. En ik? Ik ben net uit bed gekropen met een dik vest en sloffen aan.
Starend naar buiten laat ik mijn gedachten verzinken. Ik denk aan straks en gister. Zo heb ik daar wel dik vijftien minuten gestaan. Iedereen zegt dat regen niet leuk is, maar mij... Het inspireert me om te schrijven.
Perfect weer kan ook hoor! Zon en beetje wolkjes of juist helemaal geen. Het enige weer waar ik nou niet goed mee om kan gaan is donder. Ik bedoel, omdat de wolken tegen elkaar botsen komt er donder!? Waar slaat dat nou weer op! Ik hoef hier geen biologische of natuurkundige reacties dingen op, want ik heb dit ook gehad met natuurkunde. Maar wolken kunnen elkaar altijd ontwijken! Waarom dan niet dan?
De regen is al iets minder geworden. Het schudt me wakker van mijn gedachtes wakker. Mijn vader komt de kamer binnen.'Hoi pap.' zeg ik. 'Er waren net twee hele schattige kindjes aan de deur. Van je oude basisschool.' zegt mijn vader terug. 'Die ik een week les gaf?' 'Ja. ze kwamen voor juf Lin.' zegt hij terug. 'Maar ga je wel zo ontbijten?' 'Ja pap.' Even rust. Ik zucht. De regen is nu echt gestopt. Maar daar gaat mijn rust weer, want mijn broer komt binnen met een kussen in zijn handen en slaat ermee op mijn achterhoofd. 'Pak aan!' zegt hij. 'Wie is hier nou wakker!?' gaat hij door. 'Kap.' zeg ik, maar hij gaat door. Ik kijk hem aan en probeer hem serieus weg te sturen, maar nee hoor. Dat lukt niet.
En nu? Nu ben ik bezig met mijn blog op Quizlet. Straks ontbijten en naar een vriendin. Mijn broer nog steeds naast me. 'Okey, dit is saai.' zegt hij. Hij staat op en loopt mijn kamer uit, terwijl ik op het Plaatsen knopje druk.
Reageer (1)
Leuk!! Je broer heeft geen gelijk, quizlet is verslavend!!
1 decennium geledenJeej, zometeen kom je naar mij (: