HELLO*

Hoi.
Ik schrijf vandaag, omdat ik zin heb om te schrijven, maar niet aan mijn story. Dus, dat doe ik nu in deze blog, die misschien wel eens heel lang zou kunnen worden. Aangezien ik echt zin heb om te schrijven. Waar zou ik het dan eens overhebben? Laten we beginnen met het leven, of beter gezegd, mijn leven ; Momenteel staat het er best goed voor. Het is examens, dat is natuurlijk minder. Maar over het algemeen... Ik zit niet in een moeilijke liefdessituatie, niemand in mijn familie is ernstig ziek, het is mooi weer en mijn uiterlijk valt mee sinds ik een camouflagestift heb gekocht. Dus heb ik niet bepaald iets hopeloos, of dramatisch om over te schrijven. Eigenlijk, als er zo'n tijdje niets gebeurt. Heb ik het gevoel dat mijn leven saai is. Elke dag weer hetzelfde ; Je staat op, eet, maakt je klaar, gaat naar school, komt terug met de fiets, leert, gaat op Quizlet en gaat slapen. Maar daar werk ik aan, serieus. Als er iets is dat ik niet wil, is het wel dat doodsaaie meisje zijn dat elke dag in haar enige leven hetzelfde doet. Ik wil dingen meemaken. Net zoals mijn vriendin, vaak ben ik jaloers. Niet echt jaloers maar...Ik weet niet precies hoe je het moet noemen. Zij heeft tenminste wat avontuur in haar leven. Ze moeilijke periodes, betere tijden maar, er gebeurt tenminste iets! Mijn leven is best wel saai. Geen enkele jongen ziet iets in mij. Mijn schoolresultaten zijn niet geweldig. Ik heb niet de mooiste kleren. Ik voel me vaak zo doorsnee. En dan krijg ik een vreemde drang om me verdrietig te gaan voelen. Eigenlijk, voel ik me dan gewoon verdrietig. Ik bedoel, je wilt later toch ook niet terugkijken op je leven en dan denken ; Waarom is het zo gegaan? Zo gewoon? Elke dag hetzelfde. Niet dat mijn leven eigenlijk zo geweldig saai is. Ik heb zo mijn leven achter mijn leven. Als je begrijpt wat ik bedoel? Waarschijnlijk niet. Ik bedoel ; Niemand kent mijn echte ik. Iedereen ziet me zowat aan voor 'het doorsnee meisje'. Maar eigenlijk, als ik zo terugdenk. Ben ik dat ook niet geweest. Er is van alles gebeurd toen ik jonger was. En van de meeste dingen heb ik spijt ; Sommige dingen zijn gewone ruzies. Maar sommige dingen zijn veel erger. Geheimen die je leven soms heel zwaar kunnen maken. En dan denk ik echt van mezelf ; Waarom heb ik dat gedaan? Maar, je kan er nu toch niets meer aan veranderen en je leven is zoals het is. Je kan de klok niet terugdraaien en eigenlijk... Kan je je leven ook niet zomaar opnieuw beginnen en alles wissen. Er zijn er die dat wel kunnen. Dat heb ik al gemerkt. Maar zo iemand ben ik ook niet, soms heb ik het gevoel dat ik leef in het verleden en dat maakt mijn leven ook zo zwaar. Daarom heb ik ook de levenswens om vrij te zijn. Al mijn zorgen te kunnen vergeten, al de dingen die mijn leven gewoon zwaar maken, te kunnen vergeten. Mij licht voelen. Dat is het vrij zijn waar ik het overheb. Doen wat ik wil. Later wil ik ook de wereld rondreizen... Ik wil vrij zijn. Ik weet hoe ik dat nog kan aanpakken. Maar voorlopig zit het er voor mij niet in. Ik zou één ding kunnen doen om een geheim te kunnen wissen. Maar geloof me, dat is niet zo simpel.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen