Dream dairy part 1 charpter 2
dit is het tweede deel van mijn droom, in het echt was hij natuurlijk veel korter, maar ik vind het leuk om hem tot op detail uit te schrijven. Vandaar dat hij ongeveer tien delen gaat duren. Iemand daar problemen mee? Ik schrijf dit voor mezelf dus het boeit me niet of iemand het leest of niet. Ik wil dit gewoon nooit meer vergeten.
2. Party hard
"Ja, ik begrijp het. Succes!" Justin en ik hadden wat langer dan verwacht in de Starbucks gezeten en nu we door het raam een horde JB-fans aan zagen komen, die waarschijnlijk op het nieuwtje van de paparazzi af waren gekomen en nu naar Justin zochten, besloot hij te vertrekken voor ze hem hadden gevonden. Arme jongen toch..
Ik dronk mijn koffie in één teug leeg en stond op. Die muffin was erg lekker geweest, zoals Justin me al voorspeld had. Hij was echt heel aardig en het begon nu toch wel aan me te knagen dat ik hem waarschijnlijk nooit meer zou zien. Ja, op tv...
Ik rekte me even uit. Mijn spieren waren slap van de lange zit en mijn mond deed haast zeer, zoveel had ik met die jongen gelachen. Niet normaal wat een humor die gast heeft.
"RAY!" werd er hard geschreeuwd toen ik mijn vriendin's huis binnen stapte. Ze kwam op me af rennen en omhelsde me. "Hey Kely." zei ik zo rustig mogelijk. Ik klonk bijna als een monnik.
"Wat ben je laat! We moeten nog onze kleding uitzoeken, bij kletsen, ohmygoshikhebniksomaantetrekken!" uiteindelijk praatte ze zo snel dat ik haar niet meer kon volgen en haar tot de orde moest roepen. Letterlijk. "KELS!" ze klapte meteen haar kaken op elkaar en keek me schuldig aan.
"Sorry...." fluisterde ze. Ik trok haar zwijgend mee naar haa kamer en plante haar met haar kont op haar huge bed. Gelijk liep ik door naar haar inloop-kast en ging alle rekken één voor één bij langs tot ik voor haar, en voor mij een leuk setje had.
Ik legde voor haar een kort rood jurkje op haar bed met voor erbij een zwarte legging met gaten. Ze knikte goedkeurend en trok zwijgend het setje aan. Voor mezelf had ik een wijd hemdje met de Amerikaanse vlag erop, een kort zwart rokje en een half lange legging van spijkerstof. Ik trok het aan en ging samen met Kels voor haar mega spiegel staan. "Hmm, je moet je haar opsteken." zei ze met haar hoofd scheef en greep met haar handen in mijn haar.
Toen we na nog een half uur aan ons haar hadden gewerkt, zaten we eindelijk in de auto. Morrinson, Kely's broer, reed ons erheen en bleef ons de hele avond vergezellen. Gezellig, onze eigen bodyguard. "Wat heb je eigenlijk de hele middag gedaan? Je nam je mobiel niet op?" merkte Kels op en keek me nieuwsgierig aan. Wat moest ik haar vertellen? Slechte vraag. De waarheid natuurlijk. Bij de gedachte aan Justin begon ik weer te grijnzen. "In de Starbucks gezeten." antwoorde ik eerlijk. Ze trok haar wenkbrauwen op en wenkte me dat ik duidelijker moest zijn. "Ik heb de hele middag in de Starbucks gezeten en meteen hele leuke jongen gekletst." legde ik uit. Met moeite kon ik me nog even inhouden voor ik haar ging vertellen wie die jongen was.
"Ooh, leuk! Ken ik hem?"
"Ongetwijfeld." antwoordde ik vaag.
"Hoe heet hij?"
"Justin."
"Waar ken je hem van?" vroeg ze door.
"Oorspronkelijk of...." begon ik, maar werd ruw onderbroken. "Doe niet zo flauw en vertel me gewoon het hele verhaal!" riep ze geïrriteerd.
"Oké, oké!" riep ik en begon zo rustig mogelijk mijn verhaal te doen. Ze was er stil van en keek me met grote ogen aan. De auto reed in een snel tempo over de weg en ik voelde de banden over hobbels en drempels gaan.
Buiten was het al donker, ik had bij Kels gegeten en het was nu... als ik mijn mobiel kon geloven tien uur. Best vroeg. Ik verwachtte dan ook niet dat het al erg druk zou zijn.
Het tegendeel werd bewezen toen we de discotheek in liepen. die al stampvol zat, ondanks de tijd en de strenge bewakers die veel mensen gewoon weg niet naar binnen lieten. Gelukkig was één van die grote jongens bij de deur, Micheal, de vriend van Morrinson. Handig hé? al die connecties.
We gingen los op de dansvloer en na een tijdje waren er al best veel glaasjes drinken, waarvan ik de naam niet eens meer uit kon spreken, achterover geslagen. De drukte om me heen liet me het even benauwd krijgen en zwarte vlekken draaiden in mijn zichts vlak. Ik liep door de mensen massa naar buiten om even een luchtje te scheppen.
"Raylon?" de stem kwam me heel bekend voor, maar toch ook weer niet. Omdat alles nog een beetje draaide kon ik mede persoon niet voor de geest halen. Mijn ogen keken priemend in het rond en deden een hopeloze poging de persoon in het pikkedonker te vinden.
"Haha, wat heb jij wel niet allemaal op?" vroeg de jongen spottend toen ik hem eindelijk in zicht had.
"Lach je me uit?" vroeg ik beledigd en liep naar hem toe. Hij greep me vast, waarschijnlijk in een poging me staande te houden. Nu hij zo dichtbij was kon ik eindelijk zien wie het was. "Hai Jus." grijnsde ik met een dubbele tong.
"Je bent bezopen, weet je dat?"
"Maar ik ben helemaal niet nat!" riep ik en voelde aan mijn haar, dat toch echt droog was. "Dat klonk fout op zoveel manieren... " mompelde hij grijnzend.
Ik merkte niet eens dat ik op de grond gevallen was, dat wist ik pas toen Justin me overeind hielp. "Je bent er slecht aan toe als ik het zo bekijk..." fluisterde hij dichtbij mijn oor. Een rilling gleed twijfelend over mijn lichaam heen. Hij hield nog een heel verhaal terwijl hij me ondersteunde, maar dat kreeg ik nauwelijks mee.
"Je luistert niet hé?" vroeg hij na een tijdje.
"Jawel..." zuchtte ik. Eigenlijk wou ik ook even niet naar hem luisteren. Ik voelde me misselijk. Nog nooit was een feestje bij mij van zo'n korte duur geweest. Het was nu één uur 's nachts. Wat gooiden die mensen wel niet allemaal in het drinken hier? Ja, alcohol, dat wist ik ook wel. En daar maakte ik me geen zorgen over, maar wel over de hoeveelheid ervan.
"Waar woon je?"
"Zeg ik niet." zei ik koppig en grinnikte wat. Hij zag er lachwekkend uit met die fronsende blik en die.... Yoooh die gast droeg een smoking! Opeens leek hij veel meer sexy, dan lachwekkend. Mijn grijns werd een glimlach. "Doe niet zo flauw Ray, je moet naar huis." Wat klonk zijn stem volwassen.
"Waarom? Het feestje is nog maar net begonnen?"
"Ray, of ik breng je naar jou huis, of je gaat mee naar mijn huis. wat wil je?"
"Hier blijven."
"Dat is geen optie."
"Oké... Ik ga al naar huis. Maar ik ga alleen. Blijf jij maar lekker hier." mompelde ik en begon te lopen naar mijn huis. "Nee, ik ga met je mee. ik sta erop."
"Nee Justin blijf hier." probeerde ik serieus te klinken. De koele lucht had me goed gedaan en ik voelde me eigenlijk al wel weer kip lekker. goed genoeg om her te blijven. Waarom luisterde ik eigenlijk naar die klootzak? Hij is geen klootzak. En je luistert naar hem omdat hij je probeert te helpen. Sprak mijn hoofd wijs. Ja, oké, hij was geen klootzak. Hij was eigenlijk heel aardig. Maar daar had ik nu gewoon schijt aan.
Nadat ik bijna een half uur had gelopen begon ik te beseffen dat ik er al bijna voorbij gelopen ben en sla ik af bij mijn huis.
Er zijn nog geen reacties.