Bill's biografie
Bill werd geboren op 1 september 1989 in Leipzig en woonde met zijn tien minuten oudere, eeneiige tweelingbroer, Tom, sinds zijn negende jaar in Loitsche bij Magdeburg.
Ondersteund door zijn stiefvader Gordon probeerde Bill al op deze leeftijd liedjes te schrijven en zo ontstond de eerste versie van ‘Leb die Sekunde’ voor de band ‘Black Question Mark’, waarmee hij en zijn broer hun eerste muzikale stappen probeerden te zetten. Bill ontfermde zich over zang en keyboards, die laatste ter vervanging van de ontbrekende instrumenten. Tom speelde gitaar. Noten kon en kan hij tot op de dag van vandaag niet lezen, muziek is voor hem een kwestie van gevoel.
Pas twee jaar later leerden Bill en Tom bij een optreden in hun eigen club Gröninger Bad de toekomstige bandleden Georg (bas) en Gustav (drums) kennen en vormden ze met hen een garage band genaamd ‘Devilish’. Bill gaf het spelen van het keyboard op en hoewel hij graag piano en gitaar zou willen spelen, is dat hem tot nu toe nog niet gelukt. Daar mist hij het geduld voor.
Bill kreeg voor het eerst publieke belangstelling toen hij deel had genomen aan het eerste ‘Star Search’ seizoen in Duitsland (2003) en daar een unieke show neerzette door ‘It's Raining Men’ van The Weather Girls te zingen. Bill kwam tot in de achtste finaleronde, maar werd er toen uit gestemd.
De landelijke doorbraak van de jongens, wiens bandnaam in de tussentijd in ‘Tokio Hotel’ was veranderd, kwam in augustus 2005 met hun debuutsingle ‘Durch den Monsun’. Bill had tot die tijd altijd hoge cijfers gehaald op de middelbare school, maar kreeg net als de rest vrijstelling van de rest van het jaar. Later werd duidelijk dat een normaal schoolleven nooit meer mogelijk zou zijn en schreven Bill en Tom zich in 2008 in bij een internetschool. Ze slaagden daar in 2009 met een gemiddelde van 1,8 (Duitse schoolsysteem)
In 2006 vertrok Bill met zijn broer en andere bandleden naar Hamburg, in 2008 kochten hij en Tom een eigen stulpje in Berlijn. Daar zijn ze echter niet vaak te vinden. De jonge band kreeg met de jaren meer en meer fans in het buitenland en vandaag de dag kan Tokio Hotel worden omschreven als een internationaal succesvolle band. Dit succes werd begin 2008 zwaar op de proef gesteld toen Bill een cyste op zijn stembanden kreeg, waardoor een groot deel van de Europese tour moest worden geannuleerd. Na een onvermijdelijke operatie, die goed verliep, en een korte herstelperiode, waren Bill en de rest van de band al snel weer onderweg. Gelukkig maar, want Bill kan zich niet voorstellen een normaal leven te leiden. Hij wilde altijd al zijn eigen ding doen.
Dit kwam al in zijn kindertijd tot uiting. Bill begon zijn haar te verven, lakte zijn nagels, begon make-up te dragen en liet piercings en een tattoo zetten. Het idee ontstond op een Halloweenfeest, waar Bill, verkleed als vampier, naartoe ging. Ondertussen is Bills extravagante uiterlijk zijn handelsmerk geworden. Bill blijft zijn stijl echter steeds vernieuwen, maar blijft in de kern trouw aan zichzelf. Het is ook niet voor niets dat Bill nu wordt aangeduid als een stijlicoon. Hij mocht al voor grote namen als model staan, zoals Karl Lagerfeld en GQ magazine en heeft een eigen wassenbeeld voor Madame Tussauds gekregen in Berlijn. Naast zijn uiterlijk leende Bill ook zijn stem, voor de avontuurlijke animatiefilm ‘Arthur und die Minimoys’, deel één en twee. Hij sprak daarvoor de stem van de hoofdpersoon van de film in.
Ondanks deze dingen blijft het Bills passie om op te treden met zijn band nummer één en weerhoudt niets hem ervan op het podium met de band te rocken.
Reageer (1)
Prachtig geschreven!
1 decennium geleden