(no subject)
Ik zat in de les, het eerste lesuur op donderdag. Het was studie omdat die van godsdienst er weeral niet was. Ik was opnieuw gedichten aan het schrijven. Toen plotseling de jongen naast me vroeg wat ik aan het doen was. Ik zei dat ik gedichten aan het schrijven was. Hij vroeg of hij ze eens mocht lezen. Ik zei: "Waarom niet?", en gaf hem mijn half blaadje commerciëel geruit papier met twee gedichten (Suicide? en Lonely) erop. Hij las ze en zij: "Wel heel droevig hé!", hij gaf mijn blad door aan een andere jongen. Ik nam heel snel mijn blad terug, ik wou niet dat heeel de klas mijn gedichten zou lezen. Wat zouden zij daar niet over zeggen!?!
Het volgende lesuur hadden we nog steeds godsdienst en dus ook studie. Ik heb me heel dat uur afgevraagd waarom dat hij het heel vreemd vond dat ik Engelstalige droevige gedichten schrijf. Ik schrijf toch gewoon wat ik denk of hoe ik me voel! Is dat zo verkeerd?
Er zijn nog geen reacties.