Stilte..
Ik zou je zoveel kunnen vertellen. Hoe hard ik je al die maanden heb gemist. Dat ik nog steeds van je hou. Wat ik voel als je me in je armen neemt. Onbeschrijfelijk gelukkig word ik van je, alleen al door je te zien is mijn dag goed. Hoe slecht ik me voel als ik je negeer, omdat ik me niet weer wil laten vangen door je liefde. De opluchting als jij me aandacht geeft zonder dat ik er zelf voor heb moeten vragen. Maar telkens als ik je zie, krijg ik dit alles niet over mijn lippen. De stilte en jou armen doen me genoeg, maar dan word ik zenuwachtig en begin te praten. Ik vertel zowat alles, enkel de woorden die ik je zou willen vertellen, komen niet uit mijn mond...
Er zijn nog geen reacties.