Pukkelpop 2011

Om even een beeld te geven aan de mensen die er niet bij waren zal ik even vertellen wat ik allemaal gezien heb.
Hopelijk helpt het mezelf ook een beetje het allemaal te verwerken.

Even voor zes begon het te regenen. Vier vrienden en ik besloten de wei te verlaten en onze regenjassen te halen in de tent. Zo zouden we die bijhebben en zouden we later niks van 30seconds to mars ,de Foo Fighters en andere moeten missen.
Toen we bij ons tent aankwamen was de regen al even opgehouden maar voor de zekerheid -omdat we wisten dat er kans op onweer was- hebben we onze tent nog eens goed vastgezet. Toen we terugliepen begon het steeds harder te regenen. Mijn beste vriendin en ik besloten even te schuilen in een dranktent op de camping. We kochten een pintje en zouden als het ophield dan wel terug naar de wei gaan. De andere vrienden waren in hun tent.
Toen het steeds harder begon te regenen kwamen steeds meer mensen de tent binnen om te schuilen.
Uiteindelijk begon het ook zo hard te waaien dat de regen niet meer verticaal maar horizontaal viel.
Je kon nog amper iets zien en toen de tenten begonnen weg te vliegen konden we enkel hopen dat de onze zou blijven staan.
Even later viel een hoge paal/stelling omver. Op dat moment hadden we enkel zoiets van 'shit, fuck en godverdomme'. Als dit naar beneden viel door de wind zou ons tent het toch ook niet houden!
Pas enkele ogenblikken later drong het door dat er misschien mensen onder het gevallen gevaarte in hun tent zaten ofzo.
We hoopten dat het niet zo was en dachten er toen niet echt meer over na. Het klinkt misschien egoïstisch maar op dat moment dacht iedereen enkel aan zichzelf en zijn tent.
Toen de 'bui' over was en wij heel dankbaar waren dat de tent waar we onder schuilden stand gehouden had, gingen we met z'n tweeën op zoek naar onze tent. Die stond er gelukkig nog.
Alles was wel nat maar er was niks weg. We begonnen onze tent uit te gieten. Met pannetjes schepten we al het water eruit. Alle buren vroegen aan elkaar hoe hun tent erbij lag en hielpen waar het kon. Iedereen was opeens iedereens vriend.
Toen was alles best nog grappig, we lachten en praatten, totaal niet op de hoogte dat er op de wei tenten naar beneden waren gekomen enzo. Pas later toen alles een beetje opgeruimd was en onze vriendin die naast ons haar tentje had staan terug was, kwamen de eerste berichten van doden.
Er zouden zes doden zijn gevallen; Maar dat de chateau ingestort was, wisten we niet.
Iedereen probeerde zijn ouders te bellen. We smsten vrienden en vriendinnen die er ook waren om te vragen of ze oké waren en hoe hun tent eruit zag.
Er kwamen twee jongens voorbij die vroegen of iemand een tent had gezien. Ik had er 1 gezien vlakbij de WC's en vertelde het hun.
"welk kleur had die die je zag?"
Ik vertelde ze hoe de tent eruit zag en aan hun gevloek te horen was het waarschijnlijk hun tent.
Na honderden keren proberen kregen we iemand aan de lijn van het thuisfront. Opluchting natuurlijk.
Smsjes kwamen wel nog niet toe.
We kropen in de vriendin haar tent (die wel nog droog was).
Na middernacht begon het weer te onweren en omdat we niet echt meer in onze tent durfden blijven vluchtten we naar de info stand.
daar konden we onze GSM opladen (die was plat van het vele proberen bellen) en op internet.
Via facebook lieten we weten dat we in orde waren.
Op de nieuwssites lazen we alles. Verschrikkelijk! We beseften dat we enorm veel geluk hadden gehad.
Maar het ergste vond ik wel dat er mensen waren die hun echt aan het bezatten waren en jointjes aan het roken waren...
Alhoewel wij op dat moment ook zoiets hadden van 'als het doorgaat laten we morgen alles drogen en maken we er nog een feestje van! Alles komt wel in orde'.
Het was natuurlijk nog niet doorgedrongen en alle adrenaline zorgde ervoor dat we de hele nacht wakker bleven.
Om 4u zijn we dan uiteindelijk naar onze tent gegaan en hebben we met 3 op 1 matje met 1 droge slaapzak 'geslapen'.
Om 6u zijn we wakker geworden door een steward die passeerde en de boodschap dat het festival AFGELOPEN was uit zijn walkie-talkie. Officieel ging dat pas om 8u meegedeeld worden maar we begonnen toch onze zak te maken. We kregen ook eindelijk berichtjes van vrienden en iedereen was in orde. Veel vrienden hadden bij mensen uit de buurt geslapen. Wij wisten veel te laat dat we ook in de grenslandhallen konden slapen en we wilden ook onze tent niet achterlaten.
Uiteindelijk hebben we al onze spullen kunnen redden (ons eten hebben we wel achtergelaten, het was toch niks meer waard).
We zijn vertrokken, door de modder op onze blote voeten want anders was je sowieso je schoenen kwijt. Overal lagen tenten plat, slaapzakken dreven in de modder en mensen die doodmoe waren sleurden met rugzakken.
We gingen met een bus naar het station van Hasselt en namen daar een trein naar huis. In het station kwam nog een vrouw naar ons met droge kleren. We vertelden haar dat ze die voor andere mensen moest houden want wij moesten maar 10min wachten op onze trein en we hadden nog droge kleren aan.
In de trein zat onze wagon vol mensen die van pkp kwamen maar het was er angstig stil. Normaal is het in zo'n wagon feest tot en met maar nu werden er kranten gelezen, mensen probeerden te slapen, anderen vertelden op een fluistertoon aan vreemden wat zij gezien hadden.
Thuis heb ik gedoucht, want mijn benen hingen tot mijn knieën vol modder.
Gelukkig waren mijn ouders thuis, dus moest ik mijn rugzak niet zelf legen.
Dan heb ik naar het nieuws gekeken en begon alles door te dringen.
Ik ben als een blok in slaap gevallen en heb enkele uurtjes geslapen.
's Avonds heb ik afgesproken met een vriend omdat ik niet thuis wilde zitten. We hebben lang gepraat en dat heeft echt deugd gedaan. Ook vandaag ben ik iet thuis gebleven want van alleen zijn word ik lichtjes depri...

Ik hoop dat we het een plaatsje kunnen geven!
Nu pas besef ik hoeveel geluk ik gehad heb!
Al mijn vrienden leven nog en op een paar zeer lichte verwondingen (voetwondjes van in de modder op dingen te stappen enzo) zijn ze allemaal in orde.
Hopelijk komen alle gewonden er een beetje bovenop en kunnen de 5 ongelukkigsten nu rusten...
Als jullie nog vragen hebben over iets mag je ze zeker stellen.
Iedereen die er niet was moet zeker weten dat NIEMAND dit had kunnen zien aankomen en dat het NIEMAND zijn schuld is!
Hopelijk komt er nog een Pukkelpop 2012 zodat we allemaal samen met goede muziek alles kunnen verwerken!

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen