'Enkel van de meest frustrerende woorden in de menselijke taal, voor zover ik het kon bepalen, waren 'liefde' en 'houden van'. Er was zo vee betekenis aan verbonden. Mensen smeten er vrijelijk mee, gebruikten ze om hun relatie ten opzichte van bezittingen, huisdieren, vakantiebestemmingen en etenswaren mee te beschrijven. En in één adem door pasten ze datzelfde woord toe op de persoon die zij het belangrijkste vonden in hun leven. Was dat niet beledigend? Zou er niet een andere term moeten bestaan om diepere emoties te beschrijven? Mensen werden enorm in beslag genomen door liefde. Ze waren er allemaal wanhopig op gericht om een verbintenis te vormen met één persoon die ze hun 'wederhelft' konden noemen. Door de literatuur die ik had gelezen, had ik het idee dat verliefd zijn dat je voor je geliefde de hele wereld werd. De rest van het heelal verbleekte en werd onbelangrijk vergeleken met de geliefden. Als ze van elkaar gescheiden waren, dan belandden ze in een melancholieke toestand, en pas als ze werden herenigd begon hun hart weer te kloppen. Alleen wanneer ze samen waren, zagen ze de kleuren van de wereld pas echt. Als ze van elkaar gescheiden waren, dan sijpelden die kleuren weg en werd alles omhuld met een grijs waas.'

Alexandra Adornetto- Halo

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen