Geschiedenis spitzen voor school(informatief artikel)

Spitzen

Spitzen worden gebruikt door dansers en danseressen(ballet) om zo gewichtloos, licht en gracieus op langere tijd op de tenen te dansen.
In 1791 had Charles Didelot 'het op de stenen staan' uitgevonden. Wat natuurlijk heel dansant moest gebeuren.
Veel choreografen zochten manieren om dat te verwerken in balletstukken.
In de 19e eeuw werden de vaardigheden en tecniek om op de pointe te staan toe. Haar schoenen waarop ze dansten(de 1e spitzen) waren niks bijzonders. Haar zolen waren gemaakt van leer en de zijkant en de neus waren verdomd omd de vorm te behouden. Haar schoenen boden geen steun voor haar voeten waardoor de voeten op eigen kracht op de tenen moest staan. Wat erg zwaar zwaar voor haar voeten was.

Marie Taglioni was de eerste danseres die op haar tenen stond in het balletstuk La Sylpind, dat zonder teenbescherming wat erg pijnlijk was voor haar voeten..
Daarom bedachten ze in de late 19e eeuw in Italië een andere vorm spitz. Dansschoenen met een stevige vlakkte voorkant in plaats van de meer scherpgepunte neus van eerdere modellen in die tijd.
Het had een sterke en stijve zool en om de basis van de schoen zaten lage stof voor stevigheid rondom de voet. Daardoor konden de balletdansers bijna stil dansen op hun tenen(wat eerder niet kon.)

In de 20e eeuw werd de 'moderne' spitz ontworpen door de russishe ballerina Anna Pavlova, ze was een erg invloedrijke en beroemde danseres van haar tijd. Door de vorm van haar voet werd er te veel druk op haar grote tenen uigeleverd, ze wou de spitzen beter maken. De zolen waren van gehard leer voor extra ondersteuning voor haar voeten en de vorm van de neus van de spitz werden uitgehard en platter gemaakt. Deze spitzen danste veel gemakkelijker voor haar, haar collega's zagen het eerder als bedrog.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen