Sneeuwpret...
Je kunt het journaal niet aanzetten of je komt een zielig kijkende mevrouw tegen die met tranen in haar ogen verteld dat de aarde opwarmt en dat het zo niet goed gaat. Dit is allemaal heel zielig natuurlijk en daarom moeten wij allemaal miljoenen euro’s storten om dit tegen te gaan (op welke manier daar heeft deze mevrouw nog geen idee van maar mocht ze iets bedenken dan is het geld er alvast al. Heel slim….).
Maar daar wil ik niet mijn hele verhaal aan wijden, waar het mij om gaat is het feit dat de aarde helemaal niet opwarmt. Ik loop al bijna 2 maanden met twee truien aan, drie paar sokken en thermo-ondergoed. En nog heb ik het koud (oké ik moet toegeven overdrijven is ook een vak maar het zit er niet ver vanaf). En dan durft zo’n mevrouw te beweren dat de aarde opwarmt, nou naar mijn idee koelt de aarde heel hard af.
En elke woensdag huppel ik weer de school uit, want de zon schijnt en dan smelt de sneeuw. Kom ik snel aangecrost op mijn fiets (want met de scooter is ook niet verantwoordelijk) en ren naar de paardenbak waar ik twee waterpompen installeer om al het water uit de bak te pompen. Want ja misschien kan ik dan zaterdag eindelijk eens normaal les hebben met mijn paardje. En dan hoef ik niet meer met mijn leskindjes glibber de glibber naar het weiland te glibberen om daar een half uurtje af te zien. En maar zeggen dat het niet koud is en dat het vanzelf warm wordt als je hard je best doet op het paardje. Maar ja juf Tamara krijgt ondertussen al lichtelijk onderkoelingsverschijnselen. Nog even lief bemoedigend toelachen voordat we in galop gaan en klaar is kees. Hard glibberend weer terug naar de stal om daar weer af te zadelen. En dan nog harder naar binnen voor een kop thee,want ook de waterkoker maakt overuren in deze barre tijd.
Maar we hadden het even over de woensdag dat ik huppelt aan kwam met mijn waterpompen. Deze maken dan twee dagen overuren om vervolgens vrijdag avond de schuur weer in te kunnen. Bak is lesvrij voor de volgende dag. Dan lig je nog lekker in je bed en krijg je een smsje. Deze open je met een lach maar al snel verdwijnt deze. Want ja inderdaad in het smsje wordt het woord SNEEUW gebruikt. Je springt je bed uit doet je gordijn open en dan bast het vloekkanon los. HET IS ALWEER WIT BUITEN. Dat wordt weer een dag afzien en het thermo-ondergoed kan ook weer de kast uit.
In Nederland ligt maximaal één keer in de vier jaar sneeuw. En dit ligt er dan niet langer dan 2 dagen. Op dit moment zit ik niet alleen dit verhaal voor jullie te schrijven, maar heb ik ook een andere internetpagina geopend. Die van een dating-site. Denk dat ik toch maar op zoek ga naar een leuke negroïde man uit Zuid-Afrika om daar de winters door te brengen! Dus allemaal tot mei als de zon weer schijnt!
En mocht je wel van de sneeuw houden, mijn excuses!!
Er zijn nog geen reacties.