Ik stop ermee!
Het zit zo:
Toen ik 14 was kreeg ik het idee om een boek(verhaal) te schrijven. Dus ik begon toen met schrijven. Na enkele maanden had ik 500 woorden, dat vond ik erg weinig, dus ik ging op zoek naar een proeflezer. Na de feedback van deze proeflezer en het verbeteren had mijn verhaal opeens duizend woorden. Toen ging het ineens weer hard achteruit, schrijven lukt niet meer, begon me down te voelen. Dus het schrijven liet ik een half jaar rusten, begin dit schooljaar schreef ik weer, het verhaal telde ongeveer 3000 woorden. Maar hij was niet goed, kwam er ook niet meer verder mee en dan echt niet verder meer. Dit werkte demotiverend, ben echter toch aan een nieuwe verhaal begonnen - zie bij proeflezen. Ik had het gevoel dat het ging lukken, dat ik eindelijk eens zou door kon schrijven - soms natuurlijk even met een rust/inspiratie pauze. Ben nu ongeveer 3 maanden met dat verhaal bezig en ben nog niet verder dan de 300 woorden. Meer komen er ook niet bij. Sinds ongeveer een maand heb ik ook weer een schrijfdip, wat mijn motivatie nog verder de grond in boort.
Misschien is het een probleem dat vele schrijvers kennen, maar ik begin me er echt slecht bij te voelen, waardoor ik dit besluit moest nemen
Ik heb echt al van alles geprobeerd door te kunnen schrijven, heb forums plat gevraagd, mensen geïrriteerd met mijn vragen en veel obstakels moeten doorstaan. Nu merk ik dat ik misschien wel niet kan schrijven en er beter mee kan stoppen - misschien niet voor altijd, maar wel voor een hele lange tijd.
Hierbij wil ik iedereen bedanken die mij heeft proberen te helpen verder te komen, en iedereen die heeft geproefleest. Ik waardeer jullie inzet enorm.
Er zijn nog geen reacties.