To good...
Soms heb ik het gevoel te goed te zijn voor sommige mensen. Neem mijn beste vriendin op school. Soms is ze zo lief en lachen we om het stomste dat er kan zijn, andere dagen is ze irritant en zaagt ze steeds. Zoals vandaag; Ze was boos op mij omdat ze haar cursus van Nederlands in de kast van haar leerkracht had laten liggen en niet kon leren voor haar toets van morgen. En dat enkel omdat ze weet dat ik die cursus ook liggen heb, maar die niet nodig heb aangezien ik na een maand veranderd ben van richting op school. Dus ik vindt die niet meer. Ze stalkte me in de les waardoor ik mijn gsm kwijt raakte. Ik kreeg onder mijn voeten en een minpunt op mijn rapport. Ik zei tegen haar dat ik nog wilde zoeken na school en als ik het vond het naar de dansschool zou brengen, begint ze te zeggen dat het mijn schuld is dat als ik die cursus niet vind het mijn schuld zou zijn als ze een onvoldoende zou hebben op haar toets morgen. Maar ik hoef niet op te draaien omdat zij die cursus vergeten ben. Of moet ik haar agenda bijhouden en elke dag zeggen wat ze nodig heeft en wat ze moet doen? Ze is vijftien en ze kan nog niet voor haar eigen mappen zorgen, wat zal ze later dan doen als ze alleen woont of een gezin heeft? Ik zal haar rekeningen niet in orde brengen en het hele huishouden doen. Ik ben het kotsbeu dat ik alles moet doen wat ze zegt. Ze mag me alles vragen. Ze mag mijn bikinitopje en zwemshort gebruiken omdat ze het zelf niet heeft, ze mag altijd komen met haar problemen en als ze gewoon nood heeft aan een keer praten. Ik ben te braaf, ik laat me te veel doen, en nu snijd ik in mijn eigen vel...
Er zijn nog geen reacties.