11. this is my life
31 december
wel eens een halve dag met iemand rond gehangen hoewel je die persoon eigenlijk helemaal niet gezellig vond? dat heb ik gisteren dus gedaan. ik ging met een collega de stad in, ik dacht gezellig, niet dus, ze heeft 3 uur lopen zeiken over emo's toen we een paar alto's zagen zei ze, wat doen al die emotjes hier? ik kende de helft van de groep, lekker dus, ik liep naar ze toe en begon een praatje als gewoonlijk, en puur om mij te stangen bleef ze maar bij me, riep steeds dat ze naar de mc donalds wilde en toen ik er niet meer tegen kon, ben ik met haar naar de kroeg gelopen waar we werken, heb haar toen gedumpt en ben terug naar de groep gegaan. what a releave! er was een hele knappe jongen maar hij was verlegen dus dat gaat niks worden en ik denk zo wie zo dat hij een vriendin heeft dus jammer dan. vanavond word niet veel leuker denk ik, oudjaars avond vind ik zo wie zo al boring maar nu vieren we het ook nog eens bij mij thuis, lekker dan!
en lekker dan begint echt mijn stop woordje te worden.
ik moet ook echt nog steeds die CD's van jason castro gaan bestellen maar daar ben ik echt te lui voor! ik moet ook nog steeds naar de dokter, ik moet nog steeds stoppen met roken, maar dat kan wachten tot na mijn examen in mei, en ik moet nog steeds goede vrienden vinden die afspraken niet af zeggen omdat ze ineens moeten werken! ik weet niet of ik de eenige ben maar als mijn werk me opbeld of ik onverwachts kan komen werken dan check ik eerst mijn agenda, kan ik niet omdat ik een afspraak heb met een vriend of vriendin, ookal zie ik die bijna dagelijks, (dat was dit keer niet eens het geval, ik en die vriendin hadden elkaar al 2 maanden niet gezien) dan zeg ik tegen mijn werk dat ik niet kan omdat ik al een afspraak heb staan. maar ik ben blijkbaar niet belangrijk genoeg, nou fuck it! als ze me dit nog een keer flikt dan is het echt de laatste keer dat ze me heeft gesproken. ik bedoel maar, zelfs in de vakantie schrijf ik alles in mijn agenda zodat ik niks kan vergeten, daarbij zet ik het ook in mijn mobiel voor als ik mijn agenda eens niet bij heb, het is toch normaal dat je een keertje niet gaat werken omdat je al een maand heb afgesproken dat je iets leuks gaat doen met iemand en niet ineens een dag van te voren zegt dat je niet meer kan, ik bedoel kom op, bij de dokter doe je dat niet eens dus waarom wel bij een vriend? tuurlijk, ik snap het als ze heel ziek was geweest ofzo, of als haar vriend ineens terug kwam uit het buitenland als ze die nog langer niet had gezien, maar werk? fuck it man! ik ben er echt nog steeds pissig over en dat zal ik nog wel even blijven want dit was niet de eerste keer. en dan vond ze het gek dat ik er boos over was! sorry maar ik vind dat ik daar boos over mag zijn, of zie ik dat verkeerd? tuurlijk, het kan zijn dat ik over reacted doe maar dat wil ik dan wel van meerdere mensen horen en niet alleen van haar, mijn collega's en zelfs mijn baas geeft me daar gelijk in dus. wat vind jij?
Er zijn nog geen reacties.