Vriendinnen, stiekemheid, stage en andere stuff.
Ik mis Charlie, hij mij denkik ook, want hij vroeg hoe het met me ging. Verder kijken we elkaar steeds stiekem aan en betrappen we elkaar er vaak op dat we staren. Maandag en dinsdag heb ik weer stage tussen die kleine peuterhummeltjes die kakken, eten, spelen, slapen, ...
Over vriendinnen heb ik veel te zeggen, ze irriteren me meer en meer. Hoe volwassener ik word, hoe kinderachtiger zij worden. Ik snap best wel dat ze nog niet zoveel verantwoordelijkheid hebben, ze zijn bijna allemaal jonger, maar daarvoor hoeven ze me niet te commanderen en steeds te zeggen hoe en wanneer ik dingen doe. Het irriteert me ook verschrikkelijk dat ze steeds boos zijn als ik eens 5 minuten geen tijd heb om te antwoorden op hun smsen, als ik even mijn gsm laat bovenliggen, of geen zin heb om iets terug te zeggen. Of ze vragen me dingen waar ik niet eens een antwoord op kan geven. Natuurlijk zijn ze niet allemaal. Of dan heb je die ene vriendin, een lieve meid, maar zo vreselijk uit op aandacht en ze is zo snel jaloers en ongeduldig. Vrijdag (gisteren) vroeg ze me te wachten, dus wachtte ik met een andere vriendin op haar, had ik 10 minuten staan wachten en was ze er nog niet, we lopen naar de bushalte en ze stond daar al. Dan zegt ze dat ik haar laat vallen en haar niet zo graag heb als die andere vriendin omdat ik haar dan ook maar negeerde.
En dan heb je nog mijn zus, die denkt dat het hier een hotel is. Ze komt thuis van school en gaat meteen naar de computer, daar heb ik geen last van, maar als je dan wil vragen of ze even naar de winkel wil lopen of wat wil opruimen, heeft ze teveel huiswerk. Maar haar rapport trekt op niet veel. En ik maar naar de winkel crossen, eten maken (niet altijd natuurlijk, mijn stiefpa doet ook wat) stofzuigen. Ja, stofzuigen, dat moet je niet aan haar vragen, vroeger maakte de stofzuiger teveel lawaai, nu hebben we een nieuwe, en doet ze het nog niet. Maar goed, vraag haar maar eens de zetel te stofzuigen. Het zal er nadien op zich goed uitzien, maar hef eens een kussen op en kijk eronder.. Achja, ik moet me er maar bij neerleggen, we zullen zien wie er het beste uit is gekomen later.. Voorlopig moeten ze me maar laten, ik zie het wel. En als het even niet gaat, kruip ik in mijn droom.
Maar geloof me, ik ken het verschil met de realiteit heel goed.
Er zijn nog geen reacties.