Duister.

Alles is duister, alleen duister om me heen.
Meer is er niet
Duister, duister en duister.
Om me heen voel ik niks, zie ik niks, hoor ik niks,
Niks, niks en niks.
Duister en Niks.
Het grijpt me, bij mijn nek,
knijpt me, hard,
harder, harder en harden,
krijg geen lucht, wil geen lucht,
Het Duister en Niks gaat overwinnen.
Ben te zwak. Kan het niet aan.
Alles word zwart.
Zwarter, zwarter en zwarter.
En dan is er niets meer.
Geen Duister en geen Niks.
Niets. Helemaal Niets.

Wow. een van mijn allereerste gedichten ever. Maarja, TADA.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen