Gepikt van mijn schatty

O mijn God, ik heb de remedie tegen liefde.
Ik heb het glas kapotgeslagen en de botten in mijn vuist gebroken,
maar ik ben in orde.

Ik kan je niet veranderen, je zal nooit veranderen,
Ik zou nooit verwacht hebben te breken op het eind.

Iets zo diepzinnig, iets wat je niet zou verwachten,
neem deze heilige tekst als een foto en draag het om je nek.
De hemel opent zich.
Laat je niet verzwelgen door de vlammen.
Wat van mij is, is van jou, en wat van jou is, is dat van mij,
dus neem me mee.

Je hoort de geluiden, ze worden uitgevoerd.
Er is geen medelijden met de doden.
het zwelt aan en ik was nooit meer dezelfde.
Er is geen medelijden met de doden.
we dansen als zombie's in de regen,
we zien de stenen uit de hemel vallen (brandend)
de verblindende lichten schijnen uit je ogen (ons verlangen)
het leven is gestorven, maar nog steeds leven we en zijn hier beneden
een zee van verdoemden beukend als een vloedgolf.

Ik kan niet ademen,
word wakker uit deze nachtmerrie waarin ik zit,
duik in een heilige rivier en was mijn zonden weg.
Als ik nu (geheiligd) het oppervlak van het water bereik,
zal ik ademen en mijn ogen eruit branden.

Dus neem de medicijnen in,
om de pijn die we hebben weg te nemen,
en loop tot het einde, tot je bij het zand bent.
honderdduizend vleugels, vliegen hoog door de lucht,
met intense snelheden, we kunnen het niet zien met onze ogen,
je hoort het geluid van een derde uitgevoerd worden,
wacht maar,
je aarzelt.

Ik heb de remedie tegen deze vergiftigde kus,
Ik heb het glas kapotgeslagen, het versplintert botten in mijn vuist

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen