Lastig gevallen

ik ben ongeveer 15 a 16 jaar oud en rijd op me fiets naar school toe. ik ben net een heuvel over en aan het eind van de straat, als ik moet stoppen voor een auto. ik rem en stap af. er staat een man naast me die ook over moet steken. vol vertrouwen begin ik tegen hem te praten. hij komt dichterbij mij staan en nog steeds praat ik lekker met hem. hij legt z'n arm op rug en het begint me te dagen dat hij wel erg áardig is, en ik wordt bang. de auto's rijden voorbij, zich van geen kwaad bewust. ik wordt banger en banger eindelijk gaan de auto's weg en snel steek ik over. de rest van de rit ben ik bang. bang dat hij me inhaalt en het weer van voor af aan begint, maar gelukkig, ik zie hem niet meer en dan ben ik bij school. eindelijk tref ik de weinige vrienden die ik heb en vertel ik wat er gebeurd is. de rest van de dag ben ik wel iets rustiger, maar toch ben ik bang dat ie naar school komt, want stom als ik was, heb ik gezegd waar ik naar school ga. nu ik op school ben, begin ik me te realiseren hoe stom ik ben geweest. aan het eind van de dag ga ik weer op me fiets terug naar huis, en bij een witte tunnel zie ik iemand staan. ik schrik me rot, het is dezelfde vent van vanochtend. ik rijd toch maar door, en alsof ik mezelf niet tegen kan houden begin ik weer te kletsen, maar dit keer met meer angst in me stem. ik wil naar huis toe, naar me ouders toe, ze alles vertellen, maar telkens als ik wegrijd haalt ie me weer in. we zijn inmiddels bij de straat die langs het politie bureau loopt. ik zie me kans schoon en rijd de straat van het politie bureau in. ik kijk achterom en zie tot me opluchting dat hij weg is en zo rijd ik naar huis toe. de volgende dag gebeurd hetzelfde, maar nu gaat hij niet weg als ik de straat van het politie bureau inrijd. ik besef dat ik dit niet langer voor me kan houden, en zo gauw ik thuis ben vertel ik mama wat er is gebeurd. ze kijkt me met grote ogen aan. maar fietst ie dan met jou mee? hij staat bij de witte tunnel.na heel wat gepraat te hebben, vind me moeder het goed en brengt me de volgende dag naar school.halverwege de heuvel rijd er iemand langs ons. is dat hem? vraagt me moeder. ja, dat is hem.hij rijd hard en let niet op ons. eenmaal bij school zegt me moeder me gedag en ik ga naar binnen. de komende dagen brengen me ouders me naar school. we zien hem misschien nog een of twee keer, maar daarna is het gelukkig voorbij. het is nu een tijdje later als ik hoor dat dezelfde persoon die mij heeft lastig gevallen toch ondanks alles toch een meisje te pakken heeft gekregen.

helaas moet ik melden dat hij nooit is gepakt en dat er geen zaak van is gemaakt.

als jou dit ook is overkomen plaats dan een reactie alstjeblieft

gr wendycash

• 1
• 2

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen