Elkaar ruimte geven in een relatie

Elke relatie heeft wel zijn ups en zijn downs. Dat je af en toe ruzie hebt met je lief is niet meer dan doodnormaal. Bij mij is dat niet anders. Ookal is elke relatie uniek, toch zijn er volgens mij wel enkele problemen die in bijna elke relatie vroeg of laat opduiken, zeker bij jonge mensen. Zo zal bijvoorbeeld iedereen door die ene moeilijke fase moeten waarin je je begint te realiseren dat verliefdheid niet voor altijd is. Of wanneer je de eerste minpuntjes van je anderes zo perfecte liefje begint te ontdekken... Ja, dat is zwaar, maar echte liefde overleeft dit.
Op een van die steeds weerkerende problemen wil ik vandaag eens graag inzoomen. Enerzijds omdat ik er zelf mee kamp, anderzijds omdat een bevriend koppel er -tot grote ergernis van vele klasgenoten en kenissen- totaal niet mee kampt.

Na ongeveer een jaar begin ik te voelen dat het toch niet zo vanzelfsprekend is om elke dag gezellig samen te zijn en om elkaar steeds op de eerste plaats te zetten. Meer zerlfs, ik begin me te realiseren dat dat niet de juiste manier is om een relatie levenslang in stand te houden. Het is heel cliché en elk rodddelboekje dat ik ooit heb vast gehad had me er al wel voor gewaarschuwd, maar nu besef ik pas hoeveel waarheid erin zit; In een relatie moet je tijd voor jezelf nemen.
Als mensen zijn we niet gemaakt om elke minuut van de dag bij elkaar te zijn, hoe verliefd we dan ook mogen zijn. Dan begin je alleen maar op elkaars lip te zitten en neem je van mij aan dat je niet in een relatie wil zitten waarin je over het kleinste ding (hevig) ruzie begint te maken.
Ondanks het feit dat ik dit weet, blijft het voor mij moeilijk om dit ook in praktijk om te zetten.
Ik blijf het lastig vinden om tegen mijn liefje te zeggen dat ik eens een avondje geen tijd of zin heb, zelfs wanneer ik een stapel huiswerk voor de boeg heb, is het verleidelijk om toch even dag te gaan zeggen aan de persoon die ik het liefste zie. Zo mis ik hem bijvoorbeeld nog steeds gigantisch hard wanneer ik een paar dagen op cursus of op vakantie ben.
Dat evenwicht vinden en bewaren tussen genoeg tijd voor jezelf nemen én genoeg tijd voor elkaar maken, is veel moeilijker dan dat de 'joepie' of de 'flair' mij oit hebben durven vertellen.

Al maar goed dat ik ondertussen toch al heb geleerd hoe ik mij in openbare ruimtes moet gedragen wat betreft verliefdheid. Niets ergerlijker dan koppels die elkaar aan de bushalte beginnen af te likken alsof ze elkaar in eeuwen niet hebben gezien. Of nog beter; koppels die elkaar tussen de lesuren door opzoeken, die tijdens de speeltijd geen seconde van elkaars zijde wijken en die tijdens de lesuren zich met niets beters dan hun gsm weten bezig te houden.
Al wie een beetje aanvoelt hoe men zich hoort te gedragen tijdens sociale aangelegenheden weet toch wel dat het voor omstaanders niet prettig kan zijn om hele dagen lang op een zoenend koppel te moeten kijken?

Voor mezelf en voor al die arme omstaanders, kan ik alleen maar hopen en wensen dat zij snel tot de ontdekkingen zullen komen waartoe ik ook ben moeten gekomen.
Afstand van elkaar nemen en tijd maken voor je vrienden, dat kan toch zo'n deugd doen!

• 1
• 2

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen