Plastische chirurgie
Zittend onder de tsjechische zon, genietend van het mooie weer en bladerend door de nutteloze weetjes van de flair, dringen plots de beste ideeën tot je door. Dan begint het schrijversbloed in je aderen terug sneller te stromen en word je als in trance naar pen en papier gesleept, omdat weerstaan simpelweg onmogelijk is. Terwijl mijn vriendinnen druk discussiëren over allerhande crèmes, mooie jongens, en celebrities die hun beste tijd allang hebben gehad, kan ik het maar niet laten mezelf te treiteren met diepzinnige vragen over de grenzen van plastische chirurgie.
Moest men mij vroeger hebben gevraagd of ik plastische chirurgie oké vond, zou ik steevast 'nee' hebben geschud. Maar dat was vroeger, toen ik nog niets afwist van de harde maatschappij waar wij in leven en de gruwelijke dingen die hij met mensen kan doen. Officieel mag plastische chirurgie alleen worden uitgevoerd in noodgevallen, maar omdat niemand kan definiëren wat een noodgeval precies inhoudt worden de meeste operaties, noodzakelijk of niet, gewoon uitgevoerd.
Als ik streng zou willen zijn, zou ik zeggen dat enkel medisch noodzakelijke operaties en restaurerende operaties mogen worden uitgevoerd. Met dat laatste bedoel ik dat iemand die bijvoorbeeld door een ongeluk verminkt is geraakt wel het recht heeft om door middel van plastische chirurgie te herstellen wat te herstellen valt. Maar deze persoon mag dan ook echt niet meer laten doen dan zijn lichaam er weer zoals vroeger te laten uitzien. Niet mooier, niet dunner, niet dikker,... gewoon hetzelfde.
Ik besef ook wel dat het in praktijk moeilijk is om zo streng te zijn. Er zullen altijd wel mensen zijn met zo een specifiek, ernstig probleem dat je er geen nee tegen kan zeggen. En er zullen altijd twijfelgevallen zijn. Toch denk ik dat het beter is om in dit geval iets te streng, dan iets te laks te zijn.
Tegenwoordig is het normaal als 50-jarigen helemaal opgespoten met botox er bijlopen alsof ze net 25 zijn geworden. Het is normaal om je borsten te laten vergroten of te verkleinen als ze ook maar een klein beetje afwijken van de standaard. Iedereen wilt perfect zijn, niemand wilt uit de boot vallen. Maar wat is perfectie? Wat is normaal?
Het accent van onze maatschappij zou niet mogen liggen in standaardmaten of perfecte maten. Men zou er net zo wanhopig op moeten hameren om te zijn zoals de rest. Onze maatschappij zou meer moeten openstaan voor alternatieve mensen, voor vreemde mensen en ook voor lelijke mensen. Onze maatschappij zou zijn accenten moeten leggen in diversiteit en het durven uiten van je persoonlijkheid. Onze maatschappij zou anders zijn moeten bevorderen, in plaats van GAS-boetes uit te delen aan iedereen die niet perfect in de maat meeloopt.
Een goede maatschappij is een waarin niemand zich hoeft te schamen over hoe eruit ziet. Waarin iedereen wordt aanvaard zoals hij/zij is, en waar plaats is voor minderheden. In een goede maatschappij zou uiterlijke schoonheid niet het belangrijkste mogen zijn.
Reacties (8)
Je hebt natuurlijk helemaal gelijk, maar ik denk echt niet dat de maatschappij op deze manier zal veranderen. Verre van dat, het idee dat iemand perfect moet en rimpels enzovoorts niet geoorloofd zijn, zal denk ik juist alleen maar groter worden. Weet je wat het is? Je kunt oud worden op een mooie manier. Je hoeft je rimpels niet op te laten spuiten of een face lift te ondergaan. Dit soort plastische chirurgie vind ik overbodig als het doel is er jonger uit te zien, maar stel dat je ontevreden bent met jezelf door het een of het ander en je kunt niet meer in de spiegel kijken van schaamte, wat dan? In zo een situatie vind ik dat plastische chirurgie ook geoorloofd mag zijn. Al met al moet iemand gelukkig zijn en goed in zijn vel zitten. Ja, er zijn extreme gevallen en ik vind dat je juist die mensen voor een ingreep moet behoeden. Begrijp me niet verkeerd, want er is een groot verschil tussen botox om je mooi te laten voelen en je neus recht laten zetten of je flaporen laten behandelen om jezelf mooi te laten voelen. Zoals jij al zegt, mensen moeten tevreden met zichzelf kunnen zijn zoals ze zijn, maar ik weet van iemand dat dat niet altijd kan. De maatschappij zou zich er in ieder geval niet zo mee moeten bemoeien en inderdaad het aparte stimuleren. Iedereen is goed zoals hij of zij is en daar mag iedereen wat meer aan herinnerd worden.
1 decennium geledenJe hebt volkomen gelijk! Kijk naar het koningshuis of leden van de regering die het land lijden... daar is volgens mij de perfectie niet te vinden. Plastische chirurgie wordt te veel misbruikt.
1 decennium geledenIkzelf ging normaal gezien enkele jaren geleden plastische chirurgie ondergaan (neen, niet voor borstvergroting of zoiets, ik heb een ongeluk met mijn hand, een stuk vel was bijna tot mijn bot weg. ), maar gewoon omdat ik ervan walg en het te veel geld kostte, heb ik het niet gedaan. We hebben een goedkopere oplossing gevonden en nu heb ik er geen last meer van. Enkel gewoon een groot litteken van 3cm op 1cm van pure wildgroei.
Dus zelfs in sommige (on)gevallen is het zelfs niet zo nodig, wel goed dat je hierover een column over schrijft
Echt heel mooi geschreven en ik begrijp en deel je mening helemaal!
1 decennium geleden