Toen ik de film Miss Congeniality voor het eerst zag, heb ik me helemaal kapot gelachen. De film met Sandra Bullock in de hoofdrol als lompe, ongemanierde FBI agente die undercover gaat op een miss verkiezing was voor mij simpelweg lachwekkend. Ik bewonderde de mooie jurken, was aan het zwijmelen bij de romantische scenes. Ik hield van die film, heb hem zó vaak gekeken. Ik weet nog goed wat de wens van iedere miss was. Worldpeace. Het waren net robots, of alsof ze uit een boekje voor stonden te lezen. Allemaal hetzelfde boekje. Het was belachelijk. Hoe kon je nou wereldvrede wensen? Als ik daar zou staan zou ik geld wensen. Of spullen. Ik denk dat we als kinderen allemaal behoorlijk materialistisch waren ingesteld. We dachten meer aan onszelf dan aan anderen.
Op dat moment vond ik het enorm grappig, het leek niet nodig. Ik was nog klein, was me niet bewust van de wereld om me heen en om heel eerlijk te zijn. Het interesseerde me niet. Mijn polly pocket verzameling (Samen met mijn barbies) waren véél belangrijker dan wat er om me heen in de wereld gebeurde. Wat maakte het mij uit dat er iedere dag mensen dood gingen? Ik leefde in mijn eigen wereldje, liet Ken en Barbie met elkaar trouwen, kindjes krijgen en liet ze vliegen. Gaf ze hun mooiste kleding aan. Ik borstelde hun haren, praatte tegen de levenloze poppen, en dacht dat ik nooit gelukkiger zou worden.

Nu piep ik wel anders. Inmiddels ouder, mezelf bewuster van de wereld om ons heen. Door de social media weten we alles binnen een paar seconde. Je gooit het online en het zal nooit meer van de wereld verdwijnen. Je volgt het verhaal, praat met vrienden over de wereld, over de gebeurtenissen. We worden met onze beide voetjes op de grond gezet. Boston, twee jongetjes vermoord door hun vader die zelfmoord heeft gepleegd, gekken die winkelcentra’s of scholen inlopen, gewapend en voor de lol in het rond schieten. De Facebook-moord, bepaalde rechten in Texas (want laten we het “legaal” maken je escort neer te schieten omdat diegene geen sex met je wil). We live in a fucked up World. De hele wereld is gek geworden. De mens is een wezen dat graag vernietigd. We bouwen niets, we breken af, we boren dingen de grond in. Volgens de bijbel zouden we de kroon op de schepping zijn, de rentmeester van de aarde. Natuurlijk. Volgens Boeddha is het leven een lijdensweg.

Ik weet niet meer wat ik moet geloven. We zijn geen kroon op de schepping. We zijn slimme wezens, slimmer dan ieder ander wezen op deze wereld, maar we maken alles kapot. We zijn onszelf aan het vernietigen. Door elkaar uit te moorden, door met elkaar oorlogen aan te gaan. Het milieu uit te putten, ruzie te zoeken. En dan is het idee van wereldvrede opeens niet zo gek, raar en lachwekkend meer…

Reacties (9)

  • spidermashton

    Ik was bang voor barbies, speelde er tien minuten mee en dan gingen ze weer in een doos onder mijn bed. Ben sowieso bang voor poppen in het algemeen.
    Maar je hebt wel gelijk! Echt, we zijn zó lekker bezig met z'n allen. En maar 'het beste' voor de mensheid willen, terwijl we elkaar eigenlijk allemaal de afgrond in helpen. We zijn inderdaad fucked up. En niet zo'n klein beetje ook.
    Nooit gedacht dat ik ook nog serieuze reacties kon geven, hè? [;

    1 decennium geleden
  • dayxdreamer

    Heel goede columns, ook heel erg herkenbaar. (oké ik speelde niet met barbies, maar al de rest is zo herkenbaar)
    Ik wou dat iedereen zich zou realiseren waar we eigenlijk mee bezig zijn en er iets aan zou doen!

    1 decennium geleden
  • Breckenridge

    Je hebt helemaal gelijk. De mensheid gaat af en toe echt de mist in. Ik snap niet wáárom mensen zo nodig moeten moorden. Zo nodig alles moeten vernietigen. Wereldvrede zou heel mooi zijn, en is ook echt een grote wens voor bijvoorbeeld mij. Hoe mooi zou het zijn als we gewoon met elkaar om zouden kunnen gaan? Het lijkt niet zo moeilijk, maar het is het wel. Toch blijft het een grote droom.

    1 decennium geleden
  • Skynight

    Je hebt gelijk! Tegenwoordig horen we alleen maar slecht nieuws, het is een wonder als er een positief nieuwsbericht in het journaal komt. Ik snap ook niet hoe we allemaal oorlog kunnen voeren, moest er iets meer verdraagzaamheid in de wereld zijn, zou al een groot deel van die 'Fucked up world' verbeteren.

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen