Ware Liefde

Onlangs had ik op school een geweldig interessante, filosofische discussie. Over geluk, het streven naar geluk, wat essentieel is voor ons geluk, en meer van dat soort vragen waar geen mens het antwoord op weet. Het doel van deze discussie was dan ook niet om antwoorden te vinden, maar wel om eens dieper na te denken over alledaagse dingen. Wat de betreft is de opzet echt geslaagd, want enkele weken later laten sommige vragen mij nog steeds niet gerust.
De eerste vraag daarvan is of liefde essentieel is voor ons geluk, en of er echt zoiets bestaat als eeuwige/ware liefde.
Vandaag wil ik het graag even hebben over deze tweede vraag, aangezien ik, hoewel ik persoonlijk denk van wel, vooral van mening ben dat dat iets is dat iedereen voor zichzelf moet uitmaken.
In de kranten zie je jaarlijks verslagen verschijnen met cijfers van het aantal huwelijken en het aantal scheidingen. Bizar is, dat het eerste cijfer, dat van het aantal huwelijken steeds daalt, terwijl dat van het aantal scheidingen blijft stijgen. Wat hier de precieze oorzaak voor is, is niet gekend, maar een van de hypotheses is dat mensen het geloof in liefde gewoon kwijt zijn.
Ik hoop met heel mijn hart dat dat niet waar is. Het zou in elk geval zonde zijn, want ook al kan liefde doden, het kan ook doen leven. Doen herleven. Liefde kan zo ongelooflijk mooi zijn, als je er maar voor wilt gaan. Persoonlijk denk ik dat dat een groot probleem is. Of toch één van de problemen. Het is een oud gezegde, maar liefde is een werkwoord. Teveel jongeren, vooral meisjes, dromen van een prins op een wit paard die alles voor hen zal doen, en zijn dan teleurgesteld als dat sprookje niet eindigt met 'en ze leefden nog lang en gelukkig'.
Liefde moet van twee kanten komen, en dat een heel leven, hoelang het ook mag duren, lang. Ja, dat is vermoeiend. Ja, dat eist heel wat geduld, begrip en redelijkheid van je. Ja, je zal door hete vuren moeten gaan. Maar als je iemand hebt die dat ook voor jou wilt doen, dan is dat het op het einde ook allemaal waard.

Er is een bekende anekdote van een oud vrouwtje dat haar 60ste huwelijksverjaardag viert. Een interviewer vraagt haar op het feest wat het geheim is om zo lang samen te blijven. Daarop antwoordde ze dat zij is opgegroeid in een periode waarin dingen werden hersteld wanneer ze kapot waren, niet zomaar werden weggegooid.
Die quote heeft me diep geraakt, omdat het gewoon de waarheid is, en ik nog niet in 1000 boeken iets zou kunnen neer schrijven dat eerlijker en mooier is dan dat.
Ik weet niet hoe jullie erover denken, maar ik geloof dat ware liefde echt bestaat. Ik zeg niet dat iedereen die ene persoon vindt, maar wel dat het bestaat.
Dat weet ik omdat ik naar mijn grootouders kijk, en zie hoe zij na meer dan 40 jaar huwelijk nog altijd gelukkig zijn samen. Na 40 jaar maken zij nog elke dag ruzie over kleine huishoudelijkheden, maar kruipen ze ook nog elke avond tevreden samen in bed.
Dat noem ik liefde.

• 1
• 2

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen