Om depressief van te worden
Dit weer. Het moet toch wel ernstig zijn als je mij zo ver krijgt om een column te schrijven over het weer, en ernstig is het. Wie kunnen we hiervoor aanklagen? De overheid? Noord-Korea? De regendans-dansende indianen diep in de Zuid-Amerikaanse regenwouden? Nee, het is een pijnlijk feit, maar we zullen het moeten accepteren: er is niks wat we aan deze ellende kunnen doen.
Nu zitten er vast wel van die vage types hier op Quizlet die dit weer geweldig vinden en elke ochtend met een brede glimlach op hun gezicht de deur uitstappen. Aan jullie: leer mij de schoonheid van deze rotkou te zien, leer mij de sneeuw te waarderen, de harde, kille wind te omarmen, want ik kan het niet. Geef mij maar een lekker zonnetje, zo eentje waarvan je spontaan al je energie om zinnige dingen te doen van verliest en in het zachte, groene gras van wil gaan liggen. Dan strek je je uit, zucht je tevreden, sluit je je ogen en vergeet je even alles om je heen. Zalig. Dat heeft een mens zo nu en dan toch gewoon nodig?
Ik heb mezelf hier, gekleed in een warme joggingbroek, dikke sokken, twee vesten en een sjaal, ondertussen aardig in de zomersfeer gepraat. Met een kop hete rooibos-kaneelthee naast me en de kachel op twintig graden, vraag ik me af hoe lang moeder natuur ons nog zal laten wachten. Hier in Noord-Holland ligt er geloof ik nog relatief weinig sneeuw, maar als het zo doorgaat, krijgen we in plaats van een witte Kerst een wit Pasen. Leuk voor de kleine kinderen, gewoon de voetafdrukken in de sneeuw volgen tijdens het paaseieren zoeken.
Nee, dan denk ik liever aan zomer. Schaatsen en sneeuwballen gooien is leuk hoor, maar de zomer is gewoon veel leuker als je het mij vraagt. Lekker varen door de sloten (en eventueel in het water vallen), op blote voeten over het gras heen rennen (en wespen, stenen, takjes...), picknicken in het bos of park, paardrijden op het strand... en vergeet bovenal de ijsjes niet. Het hoogte punt van mijn zomer is elk jaar weer het paardenkamp (omdat dat net een tikkie minder kinderachtig klinkt dan ponykamp) waar ik samen met mijn nichtje en een vriendin voor de zesde en tevens de laatste keer heenga. Zon+hobby+gezelligheid = ultieme zomer. Waarschijnlijk ga ik er met mijn gezin ook nog wel een weekje tussenuit, ik hoorde laatst de naam Boedapest vallen. Maar ook al zou ik nergens heengaan deze zomer, weet ik alsnog dat ik me wel zou vermaken die zeven weken, zolang er maar zon is.
Bucket list zomer:
-BRUIN WORDEN (!) Ik heb uit betrouwbare bronnen vernomen dat ik op een albino konijn lijk.
-Kamperen in iemands achtertuin. Kamperen is eigenlijk niks voor mij, gebrek aan hygiëne, privacy, comfort... In een achtertuin een tent opzetten is dus de ideale oplossing (voorkomt ook beren).
-Barbecueën zonder iets in de fik te zetten.
-Chickies hosselen.
-Een zeester vinden.
-Een dag met vriendinnen door heel Nederland reizen en alle steden plunderen.
-Festivalletjes bezoeken.
-Een ijsje van de ijscowagen kopen. Hij rijdt altijd weg nét als ik aan kom rennen.
Reacties (9)
Hahaha, wij hadden ook een ijsco-wagen. Ik was altijd op tijd en een keer wou ie wegrijden, stopte ie nog voor me zodat ik een ijsje kon kopen Heerlijke tijden waren dat!
1 decennium geledenEn ja, ik ben dit weer nu ook echt zat. Opzich vindt ik sneeuw wel leuk, (kan dan ook met de bus naar school ipv op de fiets) maar dat telkens een beetje sneeuw dat valt (bij mij blijft het niet liggen) begint me gewoon te irriteren.... Zit ik dan op de fiets en begint het verdomme weer te sneeuwen!
Heerlijke column!
1 decennium geledenNog depressiever; wel sneeuw gevallen en blijft er niks liggen! Om moe van te worden... *zucht*
1 decennium geledenGeweldig geschreven!!! De zomer mag er voor mij ook wel aankomen!
1 decennium geleden