Toekomstdromen
Sinds ik een klein meisje ben, droom ik ervan dat ik ooit een beroemdheid zal worden. Ik was er stellig van overtuigd dat iemand mij zou ontdekken en me zou meetronen naar de crème de la crème van Hollywood. Ieder jaar weer droomde ik ervan dat de brief van Hogwarts bij mij in de bus zou vallen, dat ik een geweldig boek zou publiceren dat meteen in de hitlijsten zou komen en dat ik later de mooiste man zou trouwen.
Wat betreft dat laatste; laat dat maar gewoon zitten, ik kan me ook prima redden zonder een appetijtelijk uitziend mannelijk persoon. (Al zijn sommige mannen toch echt wel een lust voor het oog, potverdorie)
Wat betreft het eerste; ik ben nu oud genoeg om te realiseren dat zoiets niet zal gaan gebeuren, al blijf ik stiekem nog wel hopen op zo'n magische brief als opper Muggle zijnde. Het boek blijft echter wel een realistisch doel, aangezien ik veel van schrijven houd en ik over veel te veel fantasie beschik. Het blijft echter de vraag of mijn boek(en) in de rekken zal belanden, of ergens in een ver hoekje worden gestopt.
Toekomstdromen, iedereen heeft ze wel. Ik wilde altijd in de schijnwerpers staan, maar nu weet ik dat niet meer zo zeker. Eigenlijk wil ik onbekend bekend worden, zodat ik geen maffe fans bij mijn huis heb rondhangen. Niets tegen fans natuurlijk, tenzij ze een beetje te claimerig worden. Toen ik in de tweede klas van havo/vwo terecht kwam, wilde ik graag advocate worden. Deze droom heb ik lang vastgehouden, maar na een aantal proefcolleges en meeloopdagen, wist ik zeker dat dit niet de richting was waar naartoe ik wilde gaan. Een paar maanden lang had ik het gekke idee om kinderarts, hersenchirurg of cardioloog te worden. Niet een zeer geschikt idee, aangezien ik bagger slecht ben in bèta-vakken. Daarom besloot ik maar een taal te gaan studeren, omdat dat het enige wat ik écht leuk vond.
Gelukkig weet ik nu wel wat ik echt wil. Na veel zoeken, open dagen bezoeken, proefcolleges en andere ongemakken om een studie te leren kennen, kwam ik eruit: Europese Talen en Culturen. Eindelijk wist ik wat ik wilde: de politiek, geschiedenis en talen gecombineerd in één studie!
Door deze studie komt een andere jeugddroom - soort van - van me uit; de politiek in en de wereld overheersen. Ook al heb ik nu niet bepaald veel benul van hoe het politieke spelletje in elkaar steekt, toch lijkt het me heerlijk om in dit wereldje te rollen. Misschien zal ik het vervloeken, misschien ook niet.
In ieder geval, als jullie ooit horen dat ene Annabeth de Europese Unie is binnengedrongen, dan ben ik dat. Met de hartelijke groeten van mijn jongere ik.
Reacties (10)
Wist je dat ik bijna klaar was met een column over toekomstdromen, toen ik jouw column zag?
ZOVEEL HAAT.
1 decennium geledenNee hoor Annabeth, mooi geschreven. Ik wacht op het moment dat je de macht grijpt en mij tot handlanger benoemd.
pfff,, ik ben echt een twijfelaar. Ik weet het nog steeds niet, nadat ik mijn mbo diploma heb gehaald, moet nog goed zoeken voordat ik gek word in mijn eindjaar. Ik zweer het, wat jij daar allemaal in het begin schreef, wilde ik ook. Beroemd worden, een boek schrijven ( zeker toen ik jong was). En ik had dan met een leuke man trouwen, mag ook best wel knap zijn. Jij schrijf goed trouwens!
1 decennium geledenVeel succes! Zelf weet ik totaal niet wat ik "later" wil worden. Wat ik wel weet is dat ik ook bagger ben in betávakken, dus dat gaat em niet worden.
1 decennium geledenHaha, hopelijk horen we dat dan! Tja, dromen waarmaken. Trouwen met de liefste man kan nog wel lukken, dokter misschien ook nog altijd. Gewoon vasthouden aan die dromen, er komen er vanzelf wel een paar uit (nouja, vanzelf?)
1 decennium geledenToch wel goed dat je erachter bent gekomen wat je later wilt gaan doen. Ik zit zelf nog erg in de knoop en ben echt bang dat ik nu de verkeerde opleiding doe.
1 decennium geleden