Keuzes maken.
‘Jullie beseffen het misschien niet, maar over twee jaar doen jullie examen.’ Dat ene zinnetje hoor ik dag in dag uit. Op dit moment zit ik in 4VWO en worden we doodgegooid met het feit dat het einde van het middelbaar onderwijs in zicht is, terwijl we nog (ruim) twee jaar moeten. Vorig jaar was het tijd voor profielen kiezen, kies wijs, kies de juiste vakken. School regelde wat bezoekjes aan universiteiten, er werden groene boekjes uitgedeeld voor een speciale profieloriëntatie week, en de decaan stond voor de klas de verschillende profielen uit te leggen.
Voor mij stond het allang vast wat ik wilde. Ik wilde het N&G / N&T profiel, de combinatie. Zo gezegd zo gedaan. Op dit moment volg ik de lessen biologie, scheikunde, natuurkunde, wiskunde B, economie, Frans, Cambridge Engels en de verplichte vakken. Opgelucht dat het hele kiezen achter de rug was besloot ik me te focussen op mijn angstaanjagend moeilijke pakket en me compleet te richten op school. Ik weet immers al wat ik wil doen. Dat idee werd volledig van de baan geveegd door mijn decaan. We moeten ons, alweer, gaan oriënteren. Universiteiten, vervolg opleidingen, steden waar je wil studeren, beroepen, ga zo maar door. Want we kunnen niet vroeg genoeg beginnen. Ik vind het prima dat school er zoveel aan doet, maar af en toe kunnen ze te ver gaan. Ze maken je helemaal gek met allerlei keuzes, die je toekomst zouden bepalen en sommige leraren jagen me op stang door te zeggen dat ik een “universitair” type ben.
Al een paar jaar weet ik wat ik wil. Fysiotherapie is hem helemaal voor mij. Ik wilde heel graag iets in de gezondheidszorg doen, maar toch ook genoeg contact houden met mensen. Het beroep past me, maar het is hbo. Mij maakt het absoluut niet uit. Maar ik kan me zo boos maken om het feit dat leraren types hebben voor de universiteit of dat ze gaan zeuren dat je met je vwo diploma meer kan. Ik dacht dat ik klaar was. Ik weet naar welke stad ik wilde, ik wilde dicht bij huis blijven. Tot ik met mijn beide beentjes op de grond werd gezet. De opleiding fysiotherapie heeft de numerus fixus, de gevreesde loting, helaas wordt maar 42 procent van alle aanmeldingen aangenomen, dus tijd voor een plan B. Maar waarom zijn er zo veel beroepen? Ik word helemaal gek, alle informatie wordt naar je hoofd gegooid en het is net of je in een paar seconde een beslissing moet maken die óf werkt, of alles verwoest. Op dit moment zit ik te denken aan criminologie studeren of verloskundige te worden, maar ik wéét het gewoon niet. Ik moet een keuze gaan maken die mijn hele toekomst zal beïnvloeden, en om heel eerlijk te zijn: het maakt me doodsbang.
Reacties (18)
Ik vind al die keuzes echt angstaanjagend. Ik doe hetzelfde profiel in het zelfde leerjaar op hetzelfde niveau. Maar ik weet het echt hélemaal niet. Iedereen zit er op te stampen en de meeste mensen hebben wel redelijk een richting. Maar ik weet het gewoon niet. Het enige wat ik weet is dat ik niets met economie wil. Maar voor de rest weet ik het hélemáál niet en ik word er echt gek van. Door dat keuze gebeuren word ik me er alleen nog maar meer bewust van hoeveel er is en hoe weinig ik nog maar weet.
1 decennium geledenIk moet nu profiel kiezen..... Ben van plan nt te gaan doen, maar bij mij op school wordt er juist heel weinig aan keuze begeleiding gedaan. Voor de vakantie moest ik het voorlopige profielkeuze formulier inleveren en had eigenlijk geen flauw idee wat ik wou doen. De paar testjes die ik gedaan had, wezen naar cm en nt. Twee totaal verschillende profielen.
1 decennium geledenMaar ik snap je huiverigheid. Ik zou zelf nu ook TOTAAL NIET weten wat ik later wil gaan doen. Al lijkt sterrenkunde me wel erg interessant
Criminologie! That's one of my choices too. Eigenlijk wil ik naar de kunstacademie, maar er worden maar 12 per jaar aangenomen daar, dus dat wordt echt moeilijk en anders wordt het dus criminologie, pshychologie of doventolk.
1 decennium geledenSucces Anouk met het maken van de goede keuze <3
Ik zit in 4 VMBO-TL en moet me dus zeer binnenkort op een andere school gaan inschrijven. Ik vind het juist vervelend dat ik zo weinig keuze heb. Echt, het is belachelijk hoe weinig interessante en uitdagende opleidingen er zijn op het MBO. Ik hoop dan ook vurig dat ik word aangenomen voor één van de twee opleidingen waar ik me in ga schrijven, want anders moet ik HAVO doen of gewoon iets stoms. Het is allemaal wat met dat kiezen.
1 decennium geledenAch, 42% is toch nog best veel kans toch? En voor plan B zijn er nog 2 jaar. Mijn serieuze plan B was pas rond mijn eindexamens bedacht
1 decennium geledenEerst waren er alleen heel veel plannen die allemaal naar geneeskunde toe leidden; decentrale selectie, herkansing voor hogere lotingsschaal, toelatingsexamens...
Als ze dit ook bij fysio toepassen heb je vast wel genoeg kansen.
Wat ook bij studiekeuze helpt zijn masterclassen. Dan experimenteer je een dag, en als het jou wat lijkt worden wat studies voorgeschoteld die met de proef(jes) te maken hebben. Als je die masterclass achteraf stom vond, weet je in elk geval wat je niet wilt gaan doen