Ik las net op het forum dat velen onder jullie de plannen hebben om psychologe te worden, in Nederland of in het buitenland. Ikzelf was ook al jaren te van plan een studie psychologie op te starten aan een Nederlandse universiteit en heb hier vanaf gezien. Dit omdat de opleiding en de baan Psychologie heel wat minder rooskleurig is dan velen denken. Tijdens de open dagen van verschillende universiteiten en na meeloopdagen aan de Radboud Universiteit in Nijmegen heb ik mijn wake-up call gehad. Psychologe worden is een lange en zware weg. Een weg die alleen voor de allerbeste is weggelegd. Ik hoop het nu niet voor alle psychologen is spe te verpesten. Maar hier volgt de wake-up call die ik ook heb gehad.

1. Als je een psycholoog wil worden, kies dan voor een universitaire opleiding. Een HBO-psycholoog klinkt leuker, omdat je dan meer in de praktijk bezig bent, maar schijn bedriegt. Een HBO-psycholoog krijgt geen verantwoordelijkheden en mag geen eigen praktijk opstarten.

2. Met een Nederlandse opleiding Psychologie mag een psycholoog alleen in Nederland therapie geven. Andere landen in de wereld stellen andere eisen aan hun psychologen. Dus als je in Engeland therapie wil geven, ga dan ook in Engeland studeren.

3. Het merendeel van de studenten Psychologie wordt geen psycholoog. De meesten krijgen een 'saaie' kantoorbaan, ver verwijderd van depressieve mensen en problematische kinderen.

4. De opleiding om GZ-psycholoog te worden (GZ staat voor gezondheidszorg) is zeer lastig te bereiken. Voor elke plaats die er voor die opleiding zijn er naast jou nog honderd andere mensen die ook azen op een plekje. Wil je een plekje? Dan moet je anderen aan de kant schuiven, een grote bek hebben en laten zien wat je waard bent. (De GZ-opleiding is de opleiding na de universitaire opleiding Psychologie. Dit is de opleiding die je nodig hebt om zelfstandig te mogen werken en om jouw therapie te kunnen laten vergoeden door een verzekeraar.)

Bovenstaande punten, en dan vooral punt 2 en punt 4 hebben ervoor gezorgd dat ik af heb gezien van de studie Psychologie. De kans om GZ-psycholoog te worden is na genoeg nul. De kans dat ik een arbeids-en organisatiepsycholoog word, en dus de rest van mijn leven sollicitatiegesprekken moet afnemen is daarentegen bijna honderd. Mijn droom, want dat was de Psychologie voor mij ook, is vernietigd door de realiteit. Wat ik wilde was eigenlijk voor mij niet weggelegd en de andere opties wilde ik niet.
Ik hoop dat ik voor jullie niet ook een droom heb vernietigd, maar jongens: dit is de realiteit. De kans dat jij therapie mag gaan geven is bijna nul. Echt bijna nul. Er zijn te veel mensen (bijvoorbeeld: aan de Rijksuniversiteit Groningen binnen er 750! mensen per jaar aan de studie Psychologie) en te weinig plaatsen.
De mensen die nu nog door willen wil ik heel veel succes wensen. Hard werken en dan kom je er wel. Keihard werken.

Ikzelf heb inmiddels een studie gevonden die veel beter bij mij past. Eentje waarin je minder hoeft te vechten voor jouw bestaansrecht in de markt. (Want de aardig verlegen ik ben zeer slecht in knokken voor mijn plek.) Ik ga lekker Taalwetenschap studeren aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. En want ik daarna ga doen: ik zie wel. Mijn keuze heeft ervoor gezorgd dat ik met een gerust hart ga studeren, gerust en gelukkig.

Reacties (8)

  • Smal

    Ja, ik heb het ook gemerkt en ik dacht: zoveel psychologen hebben we toch niet nodig?
    Ik zal waarschijnlijk industrieel (of burgerlijk) ingenieur worden.(tenminste als ik het aankan)
    Daar hebben ze altijd jobs nodig.

    1 decennium geleden
  • Cloelia

    Echt goed dat je dit even zo duidelijk maakt!

    1 decennium geleden
  • Jisung

    Ik ga iets doen met scheikunde en biologie. Ik wil forensisch recherche worden. Het liefst bij het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) :Y)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen