Labels op mensen
Ongetwijfeld iedereen hier heeft wel groepjes in zijn of haar klas. (Of op het werk, voor degene die al afgestudeerd zijn.) Zoek maar eens een klas zonder groepjes; onmogelijk. En al deze groepjes hebben een specifieke naam en specifieke kenmerken. Denk maar aan de 'nerds' of de 'seuten', of de 'populaire kids'.
Ongetwijfeld iedereen zag bij het horen van deze groepen een paar gekende gezichten langs flitsen.
Iedereen, ookal was het geen bewuste keuze, en ookal vind je het opzich aardige mensen.
Net zoals iedereen de 'seuten' stiekem lager, als in 'minderwaardig' heeft geplaatst dan de 'populaire kinderen'.
We doen dat allemaal, bewust of onbewust, hoewel er eigenlijk absoluut geen reden toe is. Want uiteindelijk heeft toch elk mens dezelfde rechten. Uiteindelijk is toch iedereen evenveel waard. Uiteindelijk verdienen we het toch allemaal evenveel om gelukkig te zijn? Want dat is uiteindelijk waar het leven om draait: gelukkig zijn.
Helaas worden door deze 'labels', die al van kinds af aan op ons worden gedrukt, heel wat mensen beperkt in het gelukkig zijn. En helaas pindakaas, is er geen ontkomen meer aan, eens je in zo'n groepje wordt gezet. Of toch niet zomaar.
De vraag is natuurlijk waarom we mensen zo nodig in groepjes willen opdelen, als we weten dat we er mensen mee kapot kunnen krijgen. Of wacht, misschien moet ik het anders verwoorden. Groepjes vormen is misschien nog wel noodzakelijk voor het onderscheid, de persoonsvorming en het groepsgevoel. Of gewoon omdat je niet altijd met iedereen vriendjes kan zijn. Maar waarom moeten we dan per se groepjes vormen waarbij de één altijd minder is dan de ander? Waarom kunnen we geen groepjes vormen die de positieve eigenschappen in mensen benadrukken? Zoals 'de lieverds', de 'feestgangers',...
Nee, zo'n indeling is natuurlijk weer te ingewikkeld voor de maatschappij waarin we vandaag de dag leven. (Of zelfs voor de kinderen in de speeltuin, want geef toe dat het daar al begint.)
Het is namelijk zo dat iedereen zich altijd beter wilt voelen dan alle anderen. En dat gaat natuurlijk niet zonder anderen te kleineren.
Ik ben er absoluut van overtuigd dat de wereld een veel mooiere plek zou zijn als iedereen zich zou voelen zoals we zijn; gelijk. Waarschijnlijk zijn jullie dat allemaal met me eens, maar geef eerlijk toe; over 5 minuten zijn jullie deze column alweer helemaal vergeten en zijn jullie opnieuw bezig met het groeperen van mensen. Waar of niet?
Reacties (12)
Goede column trouwens.
1 decennium geledenIn mijn klasgroep zijn geen groepjes, eerlijk waar. Het heeft heeft er ook mee te maken dat we allemaal ongeveer dezelfde waarden en normen hebben + dat we in het hoger onderwijs zitten waar iedereen geïnteresseerd is in dezelfde richting + een sociaal werker moet out of the box denken.
1 decennium geledenIk zie de groepjes wel altijd en ik probeer dan bij de kliekjes de goede punten van een ander aanbrengen. Maar bij kinderen lukt dat niet altijd.
ik groepeer ook:
andere naam voor groepeer-mensies: hokjesproppers. 1 decennium geleden
Ik heb net gemerkt dat mensen -ik ook- zelfs scholen labelen.
1 decennium geleden"Nee, daar moet je niet naartoe gaan, dat is een krapuulschool"
"Haha, Nele! Gij zit in een school vol seuten!"
Ik word altijd gelabeld. Maar ik doe het zelf niet, ik doe het heel bewust niet. Ik haat het serieus. Meestal word er al een label op je geplakt voordat mensen je echt kennen. Waarom iemand bevooroordelen als je die persoon helemaal niet kent? Ik leer liever mensen kennen en zeg dan pas wat ik van hun vind.
1 decennium geleden