O13

Kiana
met Daniel op mijn schoot zit ik op de bank, ik mag niet spelen de eerste helft, persoonlijk vind ik dat niet heel erg aangezien ik geen zin heb in een confrontatie met fudou. echt geen zin in om precies te zijn. De wedstrijd begint en het gaat er direct hevig aan toen. ineens valt mijn oog op een jongen, hij staat niet op het veld maar helemaal bovenin op de tribune. niemand lijkt hem op te merken behalve ik. hij heeft letterlijk vuurrode haren en donkere ogen. hij merkt dat ik naar hem kijk en gebaart dat ik mijn mond over hem moet houden. over raar gesproken zeg.

Daniel trekt ineens aan mijn haren en wijst naar het veld dat ik op de jongens *kuch*kazemaru*kuch* moet letten. net wanneer ik mijn aandacht weer op het veld richt, word er net gescoord door, helaas, de tegenpartij. degene die heeft geschoten, ziet er nu niet bepaald vrolijk uit, maar alsof hij pijn heeft. ik weet nu al dat dit de verkeerde kant op gaat. ik krijg weer de zoveelste blik van fudou. iets in zijn blik levert een flashback op.

~Flashback~

'kiana waar ben je?' ik giechel zacht als ik me in de bosjes verstop. ik ren er zachtjes vandoor maar let niet op waar ik mijn voeten zet en val naar beneden, zo de rivier in met een gil. 'kiana!' dat is fudou. ik houd mezelf met moeite vast aan de kant, 'fudou, help me' gil ik, mijn kracht neemt af door het koude water en ik houd het nog amper vol. ik voel mezelf uit het water worden gehaald en kijk in twee bezorgde ogen.

~Flashback over~

bezorgdheid, nu pas merk ik dat ik wel heel lang aan die flashback heb gedacht. Daniel zit niet meer op mijn schoot en ik kijk verschrikt om me heen waar hij is. 'ik heb hem, rustig maar' zegt Kazemaru. 'is het nu al rust?' 'ja je was ergens ver weg met je gedachte' zegt hij en geeft Daniel weer over. 'ik schrok me dood toen ik hem ineens niet meer in mijn armen had' zeg ik en Kazemaru komt naast me zitten. 'sorry' zegt hij. 'het is al goed, alleen sinds ik mijn familie ben kwijt is hij alles wat ik heb' 'hey en wat ben ik dan' zegt hij quasi-beledigd. ik geef hem een por in de zij. 'je snapt wat ik bedoel' zeg ik en richt mijn aandacht weer met een wazige blik op het veld.

srry srry srry dat ik al een tijdje niets heb geactiveerd Curse you teachers

xx Rebecca