In deze blog ga ik vertellen over zelfbeschading. Als je dit niet wil lezen skip dan en ga niet haten. In de titel heb ik een trigger warning gedaan dus je hoeft niet te reporten.

In oktober 2023 begon ik met zelfbeschadiging op mijn linkerarm. Niemand wist het. Ik vertelde het niemand niemand kwam erachter. Ik deed het dagelijks. Eerst liet het geen littekens achter, maar ik ging steeds dieper. Ik had alleen maar fake vriendinnen dus ik had niemand om mee te praten. Ik zat toen al bij een psycholoog maar dat was vanwege problemen met mijn ouders. Ik vertrouwde haar niet. Ik heb nooit een van mijn psychologes vertrouwd. Sinds ik zeven of acht ben ga ik naar psychologen. Om meerdere redenen. Maar na vijf maanden, in februari kwam een meisje uit mijn klas erachter dat ik zelfbeschadiging deed. Ze zag mijn arm. Ze zei dat ik het mijn mentor moest vertellen. Dat deed ik. Mijn mentor zei dat ze het niet aan mijn ouders zou vertellen. Ze liet iemand anders mij uit de klas halen. Van zorg. Hij ging mijn ouders bellen. Ik wou dat die het niet deed, maar ik kon hem niet tegenhouden. Zoals ik al zei heb ik problemen met mijn ouders. Ik had toen al vaak ruzie met hun. Ze haten me. Maar toen ze gebeld waren door school over zelfbeschadiging waren ze nog erger dan normaal. Ze gebruikten het tegen me in ruzies. Dat was vreselijk. Ik moest naar de ggz. Nog een nieuwe psycholoog. Ik vertelde haar niks. Ik was bang dat ik naar iets gestuurd zou worden ofzo. Maar toen leerde ik een jongen kennen. Ik ga zijn naam niet noemen, misschien leest hij dit ofzo. Begint met de T. Maar ik vertrouwde hem en we kregen een relatie. Ik vertelde hem alles over dat ik zelfbeschadiging deed en over mijn eetstoornis en ik vertelde hem al mijn gevoelens. Maar hij bedroog me. Hij had nooit echt gevoelens voor me gehad. Dat was pijnlijk. Het was maart toen het uitging. Ik begon weer met dagelijks zelfbeschadiging te doen. Ik wil actrice worden. Sinds ik zes ben zit ik op theaterles. Ik kreeg steeds meer acteeropdrachten. Ik haatte mijn littekens en altijd truien dragen. Ik probeerde om te stoppen. Het ging steeds beter. Acteren heeft me gered. Ik ben nu precies twee weken clean. Deze hele zomervakantie heb ik maar twee keer zelfbeschadiging gedaan. Ik ben trots op mezelf dat het zo goed gaat. Sinds mei gaat het steeds beter. Ik weet niet wat ik zou doen zonder acteren. Ik ben ook op zomerkamp acteren geweest twee weken geleden. Daar heb ik een keer zelfbeschadiging gedaan. Iemand van daar heeft mijn scheermesje (daarmee doe ik zelfbeschadiging) in haar tas bewaard. Ze is hem vergeten terug te geven. In november is er een reünie en dan krijg ik hem terug. Ik ga zo goed als ik kan proberen om volledig te stoppen met zelfbeschadiging. Het gaat goed. Ik heb vandaag gefigureerd. Ik denk dat ik nu echt gestopt ben.

Dat was mijn blog over zelfbeschadiging. Aan iedereen die ook problemen heeft met zelfbeschadiging, je kan me altijd een privébericht sturen. Ik ben gestopt dus jij kan het ook<3

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen